Αναζητώντας τη λήθη ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Ένα από τα πιο παράξενα και ανθρώπινα ντοκουμέντα που έδωσε ποτέ μια γυναίκα στον κόσμο.

Cecily Mackworth

Η διασημότητα του Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ άρχισε εκεί όπου για άλλους συγγραφείς, θρονιασμένους όλη τους τη ζωή στην επιτυχία, αρχίζει η λήθη, αυτό το καθαρτήριο του οποίου δεν μπορεί κανείς να προβλέψει τη διάρκεια.

Edmonde Charles-Roux

Λίγο πριν από το θάνατό της, η Ιζαμπέλ Έμπερχαρντ έγραψε: '«Κανείς δεν έζησε περισσότερο από μένα την κάθε μέρα, κανείς δεν εξαρτιόταν τόσο από την τύχη. Είναι η αναπόδραστη αλυσίδα των γεγονότων που μ' έφερε σ' αυτό το σημείο, παρά εγώ που προκάλεσα να συμβούν αυτά τα πράγματα'». Η ζωή της φαίνεται αφημένη στο τυχαίο, στο έλεος των παρορμήσεων, κι ωστόσο τα γραπτά της αποδεικνύουν το αντίθετο. Δεν έπαιρνε αποφάσεις - η ζωή την ωθούσε να δρα. Με τα χρόνια, ο σκοπός άλλαξε ανεπαίσθητα, από την ιδέα της απλής απόδρασης στην εμμονή της ολοκληρωτικής ελευθερίας, που εκδηλώθηκε αργότερα στην αναζήτηση της πνευματικής σοφίας μέσω της διδασκαλίας του σουφισμού. Η απόδραση και η ελευθερία είναι συχνά το υλικό των γραπτών της - όσο για το σουφισμό, ακόμη κι αν η πίστη της δεν ήταν κρυφή, είχε υπερβολική ταπεινότητα για να θεωρεί τον εαυτό της ως κάτι περισσότερο από μια νεοφώτιστη, κι έτσι δεν μιλούσε γι' αυτόν. Η σοφία της έγκειτο στη γνώση ότι αυτό που έψαχνε ήταν απρόσιτο.