Λαμόγια στο χακί

Οικονομικά "θαύματα" και θύματα της χούντας
Έκπτωση
30%
Τιμή Εκδότη: 15.90
11.13
Τιμή Πρωτοπορίας
+
414993
Εκδόσεις: Τόπος
Σελίδες:336
Επιμελητής:ΡΗΓΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΛΒΙ
Ημερομηνία Έκδοσης:01/04/2015
ISBN:9789604991303
Διαθεσιμότητα στα βιβλιοπωλεία μας
Αθήνα:
Περιορισμένη διαθεσιμότητα
Θεσσαλονίκη:
Άμεσα διαθέσιμο
Πάτρα:
Περιορισμένη διαθεσιμότητα

Περιγραφή

Ένας δικτάτορας διαμένει στη βίλα του Ωνάση με την "ευγενική χορηγία"... της ΔΕΗ. Ένα "ιερό" Ταμείο αφήνει εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών να "αναληφθούν εις τους ουρανούς", ή μάλλον να παραληφθούν από "εθνοσωτήρες" κολλητούς. Μια αμερικανική εταιρεία καμαρώνει επειδή εισπράττει άφθονα χρήματα του ελληνικού κράτους, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε. Ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτούν την "κατασκευή" τρακτέρ στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτά εισάγονται από την Αυστρία! Μαύρα κρέατα κατακλύζουν για δυο - και πλέον- χρόνια την αγορά. Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα τετραπλασιάζονται, τα βιομηχανικά κέρδη πολλαπλασιάζονται, η φορολογία των πλοιοκτητών σχεδόν εκμηδενίζεται. Η "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών", γράφει, όντως, ιστορία...

Την οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της χούντας, από την "επίπλαστη ευημερία" του 1967-71 έως την πλήρη απομυθοποίηση του 1973-74, εξετάζει ο Διονύσης Ελευθεράτος στο νέο του βιβλίο. Σε αυτό "παρελαύνουν", όχι μόνο εύγλωττα στατιστικά στοιχεία, αλλά και σκάνδαλα όλων των ειδών, ιλιγγιώδη "θαλασσοδάνεια", κερδισμένοι και χαμένοι, "τζάκια" και "καμένοι". Συμβάσεις που κάνουν τη λέξη «χαριστική» να ηχεί ανεπαρκέστατη. Nομοθετήματα και εξαγγελίες που θαρρείς πως αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης της εργασιακής «τάξης πραγμάτων» την οποία γνώρισε - δεκαετίες αργότερα- η Ελλάδα των Μνημονίων.

"Παρελαύνουν", επίσης, λόγια και γραπτά των ίδιων των κορυφαίων στελεχών του καθεστώτος. Βιτριολικές επιστολές προς τον Γ. Παπαδόπουλο, "αλληλομαχαιρώματα" και καταγγελίες, εκθέσεις της ΚΥΠ που "φακέλωνε" τους πρωταγωνιστές του ατελείωτου γλεντιού των "δανεικών κι αγύριστων" - τόσο τους δότες, όσο και τους παραλήπτες. Κι ακόμη, διενέξεις των οικονομικών "εγκεφάλων" της δικτατορίας, για το τι έφταιξε που θρυμματίστηκε το πολυδιαφημισμένο - από τους ίδιους- "θαύμα", προτού καν καταφθάσει στην Ελλάδα το μεγάλο ωστικό κύμα της διεθνούς κρίσης του 1973.

Μια έρευνα με έντονο άρωμα εποχής και συγκρίσεις των "αμέσως πριν" με τα "αμέσως μετά", μια διεισδυτική ματιά στα οικονομικά της δικτατορίας, με τρόπο που λαμβάνει υπόψη τις "συντεταγμένες" της σύγχρονης εποχής, αλλά και πολλούς από τους "πάγιους" ακροδεξιούς μύθους για την περίοδο εκείνη.

Κριτικές

Κυριε Παναγιωτοδιονυση Σμπιλιοελευθερατο, διαβαστε το νεο βιβλιο του Χρυσαφη Ιορδανογλου ωστε επιτελους να αντιληφθειτε τι θα πει πρωτογενεις πηγες και ΚΥΡΙΩΣ τι θα πει παρουσιαση ΟΛΟΚΛΗΡΗΣ της αληθειας και οχι της μισης οπως συστηματικα κανετε! Οταν π.χ. παρουσιαζετε οτι δηθεν μειωθηκαν τα σχολεια μεσης εκπαιδευσης επι 21ης Απριλιου σε σχεση με την προηγουμενη περιοδο, ενω στην πραγματικοτητα απλως επανηλθε η ενοποιηση γυμνασιων και λυκειων(επανηλθε το εξαταξιο γυμνασιο δηλαδη), αυτο ονομαζεται μιση αληθεια εκ μερους σας, διοτι δινετε την εσφαλμενη εντυπωση οτι εκλειναν σχολεια, ενω αντιθετως κτιστηκαν εκεινη την περιοδο τουλαχιστον 200 νεα κτιρια γυμνασιων! Οταν μας λετε οτι διευρυνθηκε το εμπορικο ισοζυγιο και δεν μας λετε οτι το ελλειμμα αυτο καλυπτοταν πληρως απο τους αδηλους πορους(ναυτιλια, μεταναστευτικο συναλλαγμα κλπ), χωρις να δημιουργησει προβλημα στην οικονομια, αυτο λεγεται μιση αληθεια. Θα μπορουσα να συνεχισω να γραφω και αλλα, ομως δεν εχει νοημα, πλεον η προπαγανδα σας εχει αποκαλυφθει και γι'αυτο σας εχει πιασει πανικος!

Πολύ καλό βιβλίο, βασισμένο σε "στέρεες" πηγές. Αναδεικνύει και αποδεικνύει όσα πρέπει, στηριγμένο, σε ποσοστό άνω του 85 -90%, σε επίσημες στατιστικές ή νομοθετήματα (πχ ΦΕΚ), του ελληνικού κράτους. Αλλά και σε πηγές του ίδιου του καθεστώτος (πχ εκτιμήσεις και μαρτυρίες του Σπύρου Μαρκεζίνη), ασχέτως αν η "χολερική" σε βάρος του βιβλίου κριτική σπεύδει να τα κατατάξει αυτά στα... "κουτσομπολιά". Ακόμη κι αν παραγράψει κανείς τις αναλύσεις πχ του Σόλωνα Γρηγοριάδη ή του Σάκη Καράγιωργα (για δικούς του, ιδεολογικούς λόγους), δεν θα μπορέσει να αμφισβητήσει την πραγματικότητα που "μαρτυρούν" η ΕΣΥΕ, οι Εθνικοί Λογαριασμοί, οι επίσημες συμβάσεις, κλπ. Ίσως γι' αυτό η πολεμική εναντίον αυτού του βιβλίου διατηρείται με επαναλήψεις των ίδιων και των ίδιων "ποσταρισμάτων", επί 5-6 χρόνια, σε όλο το Διαδίκτυο, όπως ήδη επεσήμανε, εδώ, κάποιος σχολιαστής. Είτε με τα ίδια ονόματα είτε με διαφορετικά, αλλά στις ίδιες αναρτήσεις... (Έχει κι αυτό την πλάκα του)

Συμβαίνει να έχω ζήσει εκείνα τα χρόνια και να γνωρίζω πρόσωπα και πράγματα. Είχα επίσης την τύχη να γνωρίζω προσωπικά τόσο φίλους, όσο και αντιπάλους του τότε καθεστώτος πολιτικούς, δημοσιογράφους, δημόσιους λειτουργούς κ.ά. Συζητώντας εκ νέου με ορισμένους εν ζωή ακόμη, από αυτούς τους φίλους και γνωστούς, για αρκετά ζητήματα που αναφέρονται στο βιβλίο κατέληξα στην πεποίθηση ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα προπαγανδιστικό λιβελλογράφημα που επιχειρεί ανεπιτυχώς (για όσους γνωρίζουν τα γεγονότα) να παρουσιάσει το άσπρο για μαύρο για το μεγαλύτερο μέρος των περιπτώσεων. Για τις υπόλοιπες αμφιλεγόμενες περιπτώσεις αποφεύγω να τοποθετηθώ διότι είναι ζητήματα που εξαρτάται από ποια οπτική γωνία τα προσεγγίζεις, η περίπτωση του μισογεμάτου και μισοάδειου ποτηριού. Συμπερασματικά: Πρόκειται για ένα άχρηστο πόνημα που θα μπορούσε να αντικατασταθεί με ένα κομμάτι χαρτί που θα έγραφε: ΚΑΤΩ Η ΧΟΥΝΤΑ! Είναι η πρώτη φορά που λυπήθηκα τα 15 ευρώ που πλήρωσα για να αγοράσω ένα βιβλίο. Δεν σας κρύβω ότι όταν τελείωσα την ανάγνωσή του το πέταξα στον ειδικό κάδο σκουπιδιών της γειτονιάς μου για τα παλιόχαρτα.

Μακριά από τις διενέξεις που προκαλεί το συγκεκριμένο θέμα,για να αντιληφθούμε αν ο συγγραφέας καταφέρνει να αποδείξει τα όσα υποστηρίζει,πρέπει να δούμε με ψύχραιμη ματιά την τεκμηρίωση και τις πηγές που χρησιμοποιεί.Το βιβλίο περιλαμβάνει μια ικανοποιητική αριθμητικά βασική βιβλιογραφία (γύρω στα 65 βιβλία)αλλά το θέμα είναι ότι είναι κυρίως δευτερογενείς/τριτογενείς αλλά και πολιτικά στρατευμένες πηγές(Περιλαμβάνει όμως και κάποια αξιόλογα έργα όπως "Σ.Γρηγοριάδη-«Η ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας 1941-1974»" και «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους»).Αυτό καθιστά προβληματική την τεκμηρίωση τoυ σ. η οποία ακολουθείται και από ένα ύφος επιθετικό, χωρίς ψύχραιμη αντικειμενική γραφή.Από το βιβλίο απουσιάζουν σχεδόν ολοκληρωτικά οι πρωτογενείς πηγές(εκθέσεις κρατικών και διεθνών οργανισμών,κλπ)
Μια άλλη παρατήρηση είναι ότι ο σ. συγκρίνει αποσπασματικά και όχι συνολικά(π.χ. σύγκριση πάνω στα οικονομικά,την περίοδο 1960-1966 με 1967-1973 και 1974-1980, για να έχουμε μια ολοκληρωμένη άποψη) τους διάφορους τομείς(οικονομία,εργασιακά,κλπ) που ασχολείται.Όσον αφορά τις πηγές που χρησιμοποιεί,θα επιλέξω μερικές προβληματικές πηγές:
-Δυο μεταπολιτευτικές εκθέσεις της ΚΥΠ που παραθέτει ένας γνωστός, πλην λίαν αμφιλεγόμενος δημοσιογράφος.Χωρίς να ξέρουμε την γνησιότητα και το πως κατέληξαν στα χέρια του.
-Πηγές όπως «ο νεοφασισμός στην Ελλάδα 1967-1974» και «η εισβολή του ξένου κεφαλαίου στην Ελλάδα»(ο σ. του έργου άντλησε τα στοιχεία από πληροφορίες της γυναίκας του,όταν ήταν φυλακισμένος),προέρχονται από στρατευμένους ιδεολογικά συγγραφείς που μάλιστα δεν έχουν γνώσεις πάνω σε οικονομικά ζητήματα.
-Τέλος,αν και όντως υπήρχαν συγγενείς των "πρωτεργατών" σε κυβερνητικές θέσεις αυτό δεν σημαίνει ότι γενικά ισχύουν αναπόδεικτες "κουτσομπολίστικες" κατηγορίες(κάπου 340 απαλλακτικά βουλεύματα από τα δικαστήρια επί μεταπολίτευσης)περί θαλασσοδανείων,οικονομικών ρουσφετιών και σκανδάλων.
Συνεπώς,παρά την προσπάθεια του ο σ. δεν καταφέρνει να παραθέσει μια μη-ιδεολογικά φορτισμένη αντικειμενική μελέτη.

Ομολογώ ότι δεν περίμενα πως θα έγραφα κριτική για ένα βιβλίο, 5,5 χρόνια αφ' ότου το διάβασα. Θα το κάνω όμως, αφού οι "πολέμιοι" συντηρούν τη συζήτηση, γράφοντας- όπως βλέπω- χρόνια μετά από την έκδοσή του και προκαλώντας,φυσιολογικά, αντίλογο. Μάλλον δεν αντιλαμβάνονται ότι άθελά τους το διαφημίζουν ακόμη περισσότερο, αλλά αυτό δεν με αφορά- δικό τους θέμα. Η διαπίστωσή μου: Πρόκειται για καλό βιβλίο, που ασφαλώς και βασίζει τις αναλύσεις των βασικών οικονομικών και κοινωνικών μεγεθών σε πρωτογενείς πηγές. Όσοι ισχυρίζονται το αντίθετο, είτε ψεύδονται συνειδητά, είτε αγνοούν ποιές είναι πρωτογενείς πηγές, είτε δεν έχουν ανοίξει καν το βιβλίο αυτό. Επί μέρους κριτική που κάνω είναι ότι ο συγγραφέας θα μπορούσε να βρει περισσότερο "ζουμί" σε ό,τι αφορά τον χρηματοπιστωτικό τομέα επί χούντας (το γράφω, επειδή εργαζόμουν τότε σε τράπεζα και γνωρίζω πολλά τραγελαφικά...). Επίσης, θα μπορούσε να επιμείνει λίγο παραπάνω στον "πόλεμο" - κυρίως συγγραφικό- ανάμεσα στον Μακαρέζο και τον Μαρκεζίνη, για το 1972-73. Γενικά, όμως, είναι ένα βιβλίο εμπεριστατωμένο και αρκούντως αποκαλυπτικό. ΥΓ: Θα συμβούλευα τους "κατήγορους"να μην κάνουν copy paste παραγράφους που βλέπει κανείς σε διάφορους διαδικτυακούς τόπους, όπου γίνεται αναφορά στο συγκεκριμένο βιβλίο. Ή τουλάχιστον, όταν κάνουν την ίδια κριτική, με τις ίδιες λέξεις, να μην αλλάζουν τα ψευδώνυμα. Διότι με την τακτική τους αυτή, ακουσίως φανερώνουν πολλά...
Γράψτε μια κριτική
ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ!

Δωρεάν αποστολή σε όλη την Ελλάδα με αγορές > 30€

ΒΙΒΛΙΑ ΧΕΡΙ ΜΕ ΧΕΡΙ

Γιατί τα βιβλία πρέπει να είναι φτηνά!

ΕΩΣ 6 ΑΤΟΚΕΣ ΔΟΣΕΙΣ

Μέχρι 6 άτοκες δόσεις με την πιστωτική σας κάρτα!