Ο πόκος στην υμνογραφία της ορθοδόξου εκκλησίας

H δυσκολία πού διαπιστώνεται στό σύγχρονο άνθρωπο νά κατανοήσει τό περιεχόμενο των όσων ψάλλονται στούς ιερούς -καί όχι μόνο- ναούς, αλλά καί η αδυναμία των ιερουργούντων καί διακονούντων τά Ιερά Μυστήρια αφ’ ενός νά υποψιαστούν τά λεκτικά δάνεια, τή δημιουργική σχέση καί εξάρτηση μεταξύ της θύραθεν καί της εκκλησιαστικής ορολογίας καί Γραμματείας καί αφ’ ετέρου νά κατανοήσουν τή σημασία των όσων σημειώνονται στα τροπάρια, οδήγησαν στή δημιουργία μιάς σειράς με τόν τίτλο: “Ερμηνευτικά Υπομνήματα Ορθοδόξου Υμνογραφίας”, της οποίας τό ανά χείρας πόνημα αποτελεί τόν πρώτο τόμο. Αυτό σημαίνει ότι θα καταχωρούνται σέ αυτήν προσεγγίσεις ερμηνευτικού χαρακτήρα επιλεγμένων ύμνων, καθώς επίσης καί άλλα κείμενα πού θα κινούνται πρός τήν κατεύθυνση αυτή ή θά συμβάλλουν στήν περαιτέρω κατανόηση του περιεχομένου τους.

Ο παρών πρώτος τόμος προσεγγίζει ένα προσφιλές -πλήν ελάχιστα γνωστό, σέ όλο τό εύρος του- θέμα, αυτό της χρήσης καί της σημασίας του όρου “πόκος” στην Υμνογραφία της Ελληνορθοδόξου Εκκλησίας.

Στό πλαίσιο του παρόντος πονήματος διερευνούμε τήν ετυμολογία του όρου “πόκος”, τίς διαπλαστικές πηγές του, τή χρήση του σέ τροπάρια των Λειτουργικών βιβλίων της εκκλησίας μας. Προσεγγίζουμε, επίσης ερμηνευτικά, ύμνους στούς οποίους καταχωρίζεται ο συγκεκριμένος όρος.