Όταν συνάντησα εμένα

Κανείς δεν ξέρει τι κρύβει η πανσέληνος.
| ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΙΚΕΛΗΣ |

Στα χρωματιστά κουρέλια πάνω κείτονταν γεμάτο οπές το σώμα μου.
| ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Χ. ΓΑΝΩΤΙΔΟΥ |

Είμαι η ιαχή του Πανός...ο παλμός της ακατάληπτης μεταβλητότητας!
| ΧΡΗΣΤΟΣ ΖΑΓΡΕΑΣ |

Κι έτσι μου επιβάλλεται ο άτιμος, αφού ταυτίζεται η ακεραιότητά του με την τύχη μου.
| ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΙΟΡΔΑΝΟΥ |

...η γενναία, άνιση ανύψωση και πτώση.
| ΠΑΓΩΝΑ ΚΑΡΑΜΠΕΛΑ |

Ο λεπτοδείκτης επέμεινε ότι γυρίζει παρατεταμένα γύρω-γύρω κυκλικά, σαν το γιορτινό καρουσέλ, κουβαλώντας τα γέλια και τον τρόμο…
| ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΑΚΑΡΩΝΗ |

…καθένας έχει τον δικό του βυθό…
| ΔΗΜΗΤΡΑ ΜΑΝΤΑ |

Άγγιγμα Ψυχής. Συμπαντικό Κλειδί Ουράνιας Μέθεξης. Αιώνια ζωή στο Φως της Αλήθειας.
| ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΜΠΕΚΑ |

Εκεί, στο σταυροδρόμι με τις λυγαριές, εκεί που η θάλασσα βγάζει πάλλευκο αφρό.
| ΛΑΜΠΡΙΝΗ ΜΩΡΑΪΤΟΥ |

...μα το σκοτάδι απρόσμενα νωρίτερα στις νυχτωμένες τσέπες τους.
| ΒΑΣΙΛΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ |

έτσι απλά...σχεδόν συνηθισμένα
| ΤΟΝΙΑ ΠΑΤΡΩΝΗ |

Μόνο μια στιγμή μπορεί να έχει σημασία…που βαδίζεις για κάπου με τα μάτια κλειστά, και η ζωή γίνεται Ναός…
| ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΛΟΥΤΟΥ |

Συναπαντήματα φωτονιακών ολογραμμάτων.
| ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΡΕΓΚΛΗ |

Έναν ωκεανό σκουριάς κλαίω κάθε μέρα.
| ΕΙΡΗΝΗ ΤΟΠΟΥΖΗ |