Θεωρίες συνωμοσίας και πολιτική

Αντικείμενο αυτού του βιβλίου δεν είναι οι διάφοροι γραφικοί ουφολόγοι, κομπογιαννίτες και απατεωνίσκοι. Η εποχή που οι θεωρίες συνωμοσίας λαθροβίωναν σε σκανδαλοθηρικές φυλλάδες και τη μεταμεσονύκτια ζώνη περιθωριακών τηλεοπτικών σταθμών έχει παρέλθει προ πολλού. Στις περιπτώσεις που εξετάζουμε εδώ, η συνωμοσιολογία δεν αναδύεται από την άγνοια και την ευπιστία των πολιτών. Αντιθέτως, καλλιεργείται από κράτη και κυβερνήσεις, πολιτικούς, πνευματικούς και θρησκευτικούς ηγέτες, και διοχετεύεται προς το λαϊκό σώμα με σκοπό να το κινητοποιήσει, να το αποπροσανατολίσει, ή να το διχάσει.
Το βιβλίο αυτό παρακολουθεί την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας, ψευδοϊστορικών μύθων και χιλιαστικών δοξασιών σε τρεις χώρες: Στην Τουρκία, από τον Παντουρκισμό του Κεμάλ Ατατούρκ μέχρι την κατευθυνόμενη συνωμοσιολογία που επιστρατεύει κατά πάντων το καθεστώς Ερντογάν, στην Ρωσία, από τα αυτοκρατορικά οράματα του Ευρασιανισμού μέχρι την αποκαλυψιακή ρητορική που επιχειρεί να καθαγιάσει τον ιμπεριαλισμό του Πούτιν, και στις Η.Π.Α., από τις εσχατολογικές προφητείες των τηλε-ευαγγελιστών, μέχρι τον παραλογισμό που συνοδεύει το φαινόμενο Τραμπ.
Παράλληλα, διερευνά τη διείσδυση των θεωριών αυτών στην Ελλάδα και την επίδραση που ασκούν στην κοινή γνώμη και τον πολιτικό κόσμο. Εξετάζει, επίσης, και το αντίπαλο «στρατόπεδο», όπου ανάλογοι μύθοι του κινήματος «Woke» και της πολιτικής ορθότητας ευνοούν την εξάπλωση των θεωριών συνωμοσίας, διαβρώνουν το κύρος της Επιστήμης και εντείνουν την κοινωνική πόλωση. Τέλος, επισημαίνει τον καταλυτικό ρόλο των Μέσων Κοινωνικής Δικτύωσης στην κατάρρευση του δημόσιου λόγου και το δυσοίωνο μέλλον που επιφυλάσσουν αφ’ ενός μεν η πτώση του γνωστικού επιπέδου των πολιτών και αφ’ ετέρου η μείωση της εμπιστοσύνης τους απέναντι στους θεσμούς της οργανωμένης Πολιτείας.