Το παιδί και το άγαλμα του Άντερσεν

Υπήρχε πράγματι ένα άγαλμα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν μισοβυθισμένο στα νερά ενός λιμανιού; Υπήρχε πράγματι ένα παιδί που γοητευόταν από τα παραμύθια κι απογοητευόταν από τη ζωή; Και τι συνέβη εκείνο το βράδυ των γενεθλίων του μεγάλου Δανού παραμυθά; Οι παραμυθάδες όλου του κόσμου, λέει, μπορούν να επιβεβαιώσουν αυτή την απίστευτη ιστορία. Όπως φυσικά μπορεί να την επιβεβαιώσει κι εκείνο το παιδί που είδε με τα ίδια του τα μάτια όλα εκείνα τα θαυμαστά που συνέβησαν – θαυμαστά σαν τα παραμύθια και σαν τη ζωή. Πολλοί, βέβαια, θα συνεχίσουν μην τα πιστεύουν όλ’ αυτά, ισχυριζόμενοι ότι δεν αξίζει να δίνει κανείς και πολύ μεγάλη σημασία ούτε στα αγάλματα, ακόμα κι αν πρόκειται για το άγαλμα του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, ούτε στα παιδιά, ούτε φυσικά στα παραμύθια. Όμως όλοι οι άλλοι… αφού μάθουν την ιστορία, σίγουρα θα ορκίζονται πως την έζησαν κι οι ίδιοι.

Μια ιστορία για ένα διαφορετικό παιδί που γοητευόταν από τα παραμύθια και για ένα διαφορετικό άγαλμα του μεγάλου Δανού παραμυθά, καμωμένο από τον γνωστό Δανό γλύπτη Jens Galschiot, που έστεκε μισοβυθισμένο στα νερά του λιμανιού της Οντένς. Επειδή η ζωή ίσως και να είναι το πιο όμορφο παραμύθι.