Οικονομία και δικτατορία

Αντικείμενο της μελέτης αυτής είναι η ελληνική οικονομία στο βραχύ χρονικό διάστημα της δικτατορίας του Θεόδωρου Πάγκαλου. Ειδικότερα τίθεται το ερώτημα κατά πόσον οι δημοσιονομικοί και νομισματικοί χειρισμοί του παγκαλικού καθεστώτος αποτέλεσαν παρέκκλιση στην ιστορία του ελληνικού Μεσοπολέμου ή αν καθορίστηκαν από ισχύουσες οικονομικές δομές, ώστε να εντάσσονται στο ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο.

Ο κρατικός παρεμβατισμός, που ενίσχυε τον ιδιωτικό τομέα με νομισματικά κυρίως μέσα, δεν αποσκοπούσε στη δημιουργία προϋποθέσεων για τη συσσώρευση κεφαλαίων, αλλά μάλλον αμυνόταν σπασμωδικά στο χρόνιο έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου. Ετσι, οι βραχυπρόθεσμες δημοσιονομικές ανάγκες αποτέλεσαν τροχοπέδη στη σχεδιασμένη ανάπτυξη.

Η συγκυρία της δικτατορίας και η αντίδραση της πολιτικής ηγεσίας αποδίδουν τη ρευστότητα του πολιτικού προσανατολισμού του ελληνικού Μεσοπολέμου. Η σταδιακή μεταστροφή των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, από την υποστήριξη του καθεστώτος που διασφάλιζε την κοινωνική γαλήνη ώς τη νοσταλγία του κοινοβουλευτισμού, όταν η οικονομική πολιτική του Πάγκαλου έθιξε άμεσα τα συμφέροντά τους, διαγράφουν τη σύντομη τροχιά της δικτατορίας.