Εμπνευσμένα κείμενα Ορθοδόξου Πνευματικότητος

"Ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς δια τον Άγιον Νικόλαο Αχρίδος"
Όλα όσα έχει πει, είναι θησαυρός ουράνιος. Όλα όσα έχει γράψει, είναι άφθαρτο, ουράνιο, αιώνιο χρυσάφι. Πράγματι, αν κάνετε μιαν επισκόπηση των μεγάλων Αγίων του Θεού, των μεγάλων συγγραφέων της Εκκλησίας του Χριστού, μετά τον Άγ. Ιωάννη τον Χρυσόστομο, τον ήλιο της Κωνσταντινουπόλεως, ο πλησιέστερός του είναι ο Άγ. Επίσκοπος Νικόλαος, ο Άγ. Δαμασκηνός, ο Γρηγόριος Παλαμάς και ελάχιστοι ακόμη.
[...] Κάθε του λέξη είναι ποίημα, ποίημα αιώνιο, ποίημα για την Αιωνιότητα. Ποίημα για την Αιώνια Αλήθεια, την Αιώνια Δικαιοσύνη, τον Μόνο και Αληθινό Θεό όλων των κόσμων, τον Κύριο Ιησού Χριστό [...].
[...] Κάθε του λόγος είναι ευαγγέλιο, κάθε λέξη του ένα μικρό Ευαγγέλιο. Σαν τη μυρωδάτη ρίζα που όσο περισσότερο την τινάζεις, τόσο πιο πολύ ευωδιάζει. Έτσι και όταν διαβάζεις τον Επίσκοπο Νικόλαο, όσο περισσότερο διαβάζεις, τόσο περισσότερο προσεύχεσαι μέσα από την ανάγνωσή του και νοιώθεις την ουράνια Αρχαγγελική ευωδία στα έργα του. Ω, το Αιώνιο Ευαγγέλιο, εκείνο που και άγγελοι επιθυμούσι παρακύψαι (Β' Πέτρ. 1,12). Εκείνος, εκείνος έδειξε σε μας τους Σέρβους τούτο το Ευαγγέλιο με τον πλέον εκφραστικό τρόπο. Τον πιο εκφραστικό τρόπο για ανθρώπους και Αγγέλους...
Κανένας σαν αυτόν δεν κήρυξε το Χριστό στο σερβικό γένος...
Δεν υπάρχει μεγαλύτερος Διδάσκαλος, δεν υπάρχει μεγαλύτερο Ουράνιο Σήμαντρο πάνω από τη γη των Σέρβων από τον Άγιο Επίσκοπο Νικόλαο. Βροντερός σαν τον προφήτη Ηλία μα και ήπιος και φιλεύσπλαχνος σαν τον Κύριο Ιησού. Εμείς έχουμε μονάχα μία διέξοδο από την κόλασή μας, ένα δρόμο για τον παράδεισο - το δρόμο του Αγίου Σάββα και του Αγίου Νικολάου.