Το φύλλο, το πηγάδι, τ αγγέλιασμα

«Ο Βασίλης Βασιλικός έδωσε το 1961 το πιο ώριμο έργο του, μια τριλογία(Το Φύλλο, Το Πηγάδι, Τ' Αγγέλιασμα), που αποτελεί ένα φτάσιμο, αλλάμαζί και όριο για ολόκληρη τη μεταπολεμική πεζογραφία μας. Ο Βασιλικόςακολουθεί εδώ καινούρια εκφραστικά μέσα: τα τρία βιβλία της τριλογίαςείναι οι τρεις φάσεις του ίδιου κεντρικού θέματος, ο μύθος και ταπρόσωπα, σε κάθε βιβλίο διαφορετικά, συγκλίνουν όμως στον ίδιο, φανερόαλλά και όχι τόσο εύκολα αποκρυπτογραφούμενο συμβολισμό. Το φύλλο, που θεριεύει υπερφυσικά μέσα στο μπετόν της πολυκατοικίας, καταστρέφει την ομαλή λειτουργία της και τσακίζεται από τουςεπαναστατημένους ενοίκους· το πηγάδι, γύρω από το οποίο συζητούν ένας νέος μορφωμένος και μιαυπηρέτρια για το πώς θα αντλήσουν το νερό, και που βρίσκεται στο τέλος στερεμένο, με όλα ταπαραπληρωματικά υπερφυσικά και απίθανα που πυκνώνουν τη ζοφερή ατμόσφαιρα του αδιέξοδου· η κωμική τέλος αυτή Σ.Ε.Α.Ο. (Σχολή Εφέδρων Αγγέλων Ουρανού), που περιγράφεται με κέφι και μαύρο χιούμορ στο τελευταίο βιβλίο - αποτελούν βέβαια σύμβολα, είναι όμως αυτά σύμβολα για το ίδιοπάντοτε πράγμα, για τις διαφορετικές απόψεις του ίδιου, ή για πράγματα κάθε φορά διαφορετικά;Ο Βασιλικός εξέφρασε με καινούρια, μοντέρνα γλώσσα, μια γλώσσα πυκνή και πολυσήμαντη, τηδιάλυση, τη σύγχυση, την απογοήτευση, τη διαμαρτυρία, τη φυγή - ό,τι χαρακτηρίζει και ό,τι αποτελεί την τέταρτη διάσταση της αινιγματικής εποχής του».

Λίνος Πολίτης, 1979
Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας