Τα καμάκια

Υπάρχει ένα είδος Homo Sapiens που κυκλοφορεί στην Ελλάδα, γνωστό σαν ΚΑΜΑΚΙΑ, που αναγνωρίζονται απ' τα μαυριδερά στήθη τους, τα γυαλιστερά μεγάλα μουστάκια πάνω σε πελώρια χαμόγελα και από τη λάμψη του κυνηγιάρικου στα μάτια. Το καμάκι (ενικός), όπως θα το καθόριζε το λεξικό, είναι ένα αγκιστρωτό εκτοξευόμενο όπλο... που το χρησιμοποιούν για να χτυπούν τα μεγάλα ψάρια. Και το ψάρι αυτό είστε εσείς, μια γυναίκα. Νέα ή γριά, χοντρή ή αδύνατη, όμορφη ή άσχημη, κάθε γυναίκα αποτελεί βορά για ένα καμάκι.
Περιμένει όλο το χειμώνα βουρτσίζοντας τα μουστάκια του, γυαλίζοντας τα παπούτσια του και τα δόντια του, δοκιμάζοντας τις πρώτες ατάκες του: «Μπορώ να σας δείξω» (το παλάτι, το μουσείο, το νάιτ-κλαμπ) (Φροϋλάιν, Μις, Μαντεμουαζέλ, Σινιορίνα, Σενορίτα, Φρόκεν;) για την καλοκαιρινή χρήση, όταν καταφτάνουν οι γυναίκες. Μετά είναι στο χέρι σας πια το πώς αυτή η στιγμιαία επαφή θα ωριμάσει ή θ' αφορμίσει. Μπορεί, φυσικά, ποτέ να μη δείτε το (παλάτι, μουσείο, νάιτ-κλαμπ), αλλά θα έχετε αποκτήσει έναν καινούργιο φίλο. [...]