Αρπακτικά

Η άρτια πλοκή του παρόντος μυθιστορήματος έχει μια κρυφή γοητεία. Ενώ είναι μύθος, αποτυπώνει την πραγματικότητα. Αδύναμοι χαρακτήρες επιδίδονται στο παιχνίδι του πλούτου και της ικανοποίησης. Μοιάζουν με αρπακτικά. Ο καθένας για τον εαυτό του. Με κυρίαρχο στόχο τη δύναμη του χρήματος. Οι παραφυάδες ή λακέδες του καπιταλισμού.

Δύο επιχειρηματίες με παλιά έχθρα. Δύο συνεργάτες τους με κοινή ιδεολογική πορεία. Δύο κυρίες, που αποδίδονται στο αρχαιότερο επάγγελμα με συνέπεια. Όλοι αυτοί λειτουργούν αυτόνομα και εξυπηρετούν το σύστημα. Είναι δυνατόν σε ένα μυθιστόρημα οι πάντες να μείνουν ικανοποιημένοι; Μπορεί να υπάρχει αίσιο τέλος, που να μην αφήνει κανέναν παραπονούμενο; Είναι ρεαλιστική η περιγραφή ανταγωνισμών και μίσους ανάμεσα σε οικονομικώς ενεργά άτομα; Η γυναικεία φύση συμβάλει θετικά στην διαπλοκή; Η γλώσσα, που χρησιμοποιείται, παίζει σημαίνοντα ρόλο; Ευτελίζει και φανερώνει χαρακτήρες; Σε συνδυασμό με πολύπλοκους συλλογισμούς, που εκφράζονται από εξέχοντα άτομα. Ο σαρκασμός σε όλο του το μεγαλείο.[...]

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου