Μικρός ήθελα να γίνω ταξιτζής

O Θεόφιλος Βασιλειάδης μπορεί να μην εκπλήρωσε ποτέ το παιδικό του όνειρο να γίνει ταξιτζής –τουλάχιστον όχι ακόμα–, αλλά έχει καταφέρει πολλά άλλα στον επιχειρηματικό στίβο. Όπως και έχει αποτύχει περισσότερες από μία φορές. Έτσι είναι το επιχειρηματικό ταξίδι κι εκείνος το έχει γνωρίσει από πρώτο χέρι. Οι κοιλάδες και οι κορυφές είναι δίπλα δίπλα και τα μαθήματα που προσφέρουν πολύτιμα για όσους θέλουν να αντέξουν στο «παιχνίδι χωρίς τέλος» που λέει και ο Σάιμον Σίνεκ.

Από τη δημιουργία του kariera.gr έως την πώλησή του, την επαναγορά του και τελικά την εξαγορά της εταιρείας που είχε αγοράσει το kariera (!), ο Βασιλειάδης έζησε πολλές ζωές, ρίσκαρε, πέτυχε, απέτυχε. Kαι ξανά από την αρχή.

Είκοσι πέντε χρόνια μετά την «πρώτη του φορά» στο επιχειρείν, ο Βασιλειάδης αποφασίζει να κοιτάξει πίσω και να καταγράψει 28 μαθήματα επιχειρηματικής σκέψης που του δίδαξε η δική του διαδρομή, έτσι ώστε να μπορέσει να τα χρησιμοποιήσει ο ίδιος στο μέλλον, αλλά και όσοι θέλουν να εφαρμόσουν κάποια από αυτά στο δικό τους δημιουργικό ταξίδι. Μεταξύ άλλων, απαντά σε ερωτήματα που απασχολούν όσους βρίσκονται στον κόσμο των επιχειρήσεων:

– Κοιμούνται καλά οι επιχειρηματίες;

– Καλύτερα ιδρυτής startup ή υψηλόβαθμο στέλεχος σε πολυεθνική;

– Χρειάζονται λεφτά για να ξεκινήσω – και αν ναι, πού τα βρίσκω;

– Πώς να προβληθώ χωρίς κόστος;

– Πότε πουλάς το μαγαζί;

Γραμμένο με αμεσότητα, ειλικρίνεια και πινελιές χιούμορ, το Μικρός ήθελα να γίνω ταξιτζής μάς βάζει μέσα στο σπινθηροβόλο μυαλό ενός επιτυχημένου επιχειρηματία, ο οποίος μοιάζει τόσο πολύ με τον άνθρωπο της διπλανής πόρτας που μπορεί να σε πείσει ότι μπορείς να τα καταφέρεις κι εσύ. Γιατί όχι;