Λαϊκή Θρησκευτικότητα στον Ελληνικό Αστικό Χώρο

Η μελέτη της αστικής λαϊκής θρησκευτικότητας εντάσσεται στο πλαίσιο της μελέτης της ελληνικής θρησκευτικής λαογραφίας, αλλά και των νεωτερικών μορφών της σύγχρονής μας λαϊκής ζωής και παράδοσης. Είναι μάλιστα αρκετές οι σχετικές μελέτες που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στη λαογραφική βιβλιογραφία, όχι μόνο διεθνώς, αλλά και στην ελληνική λαογραφική έρευνα. Αυτό φυσικά οφείλεται στο γεγονός ότι η σύγχρονή μας αστική λαϊκή ζωή χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη πολλών και σημαντικών μορφών εθίμων και τελετουργιών, τα οποία χρήζουν και λαογραφικής μελέτης. Αποτελεί διαπίστωση της σχετικής βιβλιογραφίας το γεγονός ότι οι νεωτερικές λαογραφικές μορφές χαρακτηρίζονται από την επικράτηση της κοινωνικότητας έναντι της τελετουργικότητας.
Είναι οι προδιαγραφές και οι συνθήκες της σύγχρονης νεωτερικής κοινωνίας που υπερτονίζει τους κοινωνικούς δεσμούς, έναντι των τελετουργικών δεσμών και γεφυρών του εδώ με το επέκεινα. Αυτή η βασική πραγματικότητα απεικονίζεται στις μορφές των σύγχρονων εθίμων, τα οποία δημιουργούνται στο νεωτερικό αστικό πλαίσιο, και μέσα σε αυτό εξελίσσονται και διαμορφώνονται. Τα δέκα μελετήματα του μετά χείρας τόμου είναι κατά κανόνα πρωτοδημοσιευόμενα, ορισμένα δε μόνο από αυτά έχουν δοθεί προς δημοσίευση σε επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους. Όπως δε δείχνει και η βιβλιογραφία που συγκεντρώνεται στο τέλος, αλλά και η εισαγωγή του βιβλίου, πρόκειται για ένα σύγχρονο και με πολλές ερευνητικές δυνατότητες επιστημονικό πεδίο, μεταξύ της παλαιότερης παράδοσής μας και των νεωτερικών της εκδηλώσεων, που βρίσκεται στην καρδιά της μελέτης του σύγχρονου λαϊκού πολιτισμού του λαού μας.