Η κάθοδος των Μ

ΠΑΡΑΛΛΗΛΕΠΙΠΕΔΟ

Περιφέρομαι σε μια
περίεργη περιοχή της Γης
όπου δεν υπάρχουν παρά
ευθείες - το αξιοσημείωτο
αυτό γεγονός σημαίνει
πως γράφω μόνον όταν
βρίσκομαι οριζόντιος
ξαπλωμένος στο κρεβάτι
κοιτώντας έντονα
το παράλληλό μου ταβάνι.

Σελ. 20 του βιβλίου

Η Λευκάδα είναι απούσα, γιατί δεν έχει το γνωστό της όνομα, έχει όμως δεκάδες άλλα, όσες είναι οι λέξεις της συλλογής. Φόρος τιμής στο νησί ως τόπο γλωσσικό, όπου συναντώνται η «δημοτική» του προπάππου του Αριστοτέλη Βαλαωρίτη και η «καθαρεύουσα», όταν δεν περνάει μέσα από τα επίσημα έγγραφα εκείνης της εποχής, αλλά κατευθείαν από τη λογοτεχνία της «μεικτής» γλώσσας της ευαισθησίας που βουλιάζει στη μουσική του εσωτερικού ρυθμού, μουσική κι αυτός, όταν σχεδόν δεν ακούγεται, γιατί είναι ένα και το αυτό με την αναπνοή, όταν δεν ξοδεύεται σε περιττές ασκήσεις ύφους.

Ο Νάνος Βαλαωρίτης υπηρετεί το μοντερνιστικό παράδειγμα με την άνεση του δασκάλου που γνωρίζει ότι πρέπει να εξακολουθήσει να μοιράζει την τράπουλα και δεν θέλει να κρύψει τα σημάδια της. Το βιβλίο είναι σημαδεμένο από τις αναγνώσεις ενός σκεπτόμενου, ενός διανοούμενου ποιητή, που τολμάει να μπολιάζει την πρωτογενή σύλληψη με την επανενεργοποίηση στίχων ή αποσπασμάτων τους των προγόνων πάντως, δίνοντας νέους καρπούς σημερινής γεύσεως, οι οποίοι φέρουν μνήμες από καλλιέργειες παμπάλαιες δίπλα στη θάλασσα του Ομήρου, που αποστέλλει κύματα ποιήσεως έως σήμερα εξακολουθητικά.



ΒΑΣΙΛΗΣ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑΣ

ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ - 25/04/2003