Το ανθρώπινο κροκέ ΜΕΤΑΧΕ1ΡΙΣΜΕΝΟ

Το ξακουστό δάσος του Λάιθ, αδιαπέραστο και γεμάτο μυστήριο, κάποτε κατοικήθηκε από τους Φαίαρφαξ και φημολογείται πως πέρασαν από εκεί πολύ σπουδαίοι άνθρωποι, όπως η βασίλισσα Γκλοριάνα καθώς και ο Σαίξπηρ αυτοπροσώπως. Με το πέρασμα των αιώνων όμως το δάσος καταστράφηκε και στη θέση του βρίσκονται οι Δρόμοι των Δέντρων που μόνο με τα ονόματά τους το θυμίζουν. Οι Φαίαρφαξ ξέπεσαν και τώρα ζουν στο Άρντεν, ένα μισοδιαλυμένο σπίτι. Εκεί κατοικούν η δεκαεξάχρονη Ίζομπελ που μπορεί και ταξιδεύει μέσα στο χρόνο και ο αδελφός της Τσαρλς που περιμένει την επίσημη επίσκεψη των εξωγήινων και την επιστροφή της μητέρας τους, της μοιραίας Ελίζας, της οποίας η απουσία σημάδεψε τη ζωή τους.
Η Ίζομπελ Φαίαρφαξ, η παντογνώστρια αφηγήτρια της Άτκινσον, γνωρίζει το παρελθόν και το μέλλον αλλά η κατανόηση του παρόντος παραμένει αόριστη. Όσο για το ανθρώπινο κροκέ είναι ένα υπέροχο παιχνίδι που όλοι πρέπει να γνωρίζουν και να σέβονται τους κανόνες του αλλά ποτέ δεν το παίζουν στη διάρκεια της ιστορίας γιατί ποτέ δεν διαθέτουν αρκετούς παίχτες.
Το «Ανθρώπινο κροκέ», είναι ένας τολμηρός συνδυασμός ιστορίας, κωμωδίας και τραγωδίας, που αντλεί από τον Σαίξπηρ και από τη θέση του δάσους στη φαντασία και στο υποσυνείδητο συλλαμβάνοντας το πνεύμα του μέσα από τις ζωές μιας εκκεντρικής οικογένειας. Με το «Ανθρώπινο κροκέ» επιβεβαιώνεται η θέση της Ατκινσον ως μιας εξέχουσας συγγραφέως λυρικής πρόζας και ως μιας μοναδικής καινούργιας φωνής της αγγλικής λογοτεχνίας.


Το δεύτερο βιβλίο της Ατκινσον έχει ήδη ενταχθεί στην λογοτεχνική παράδοση. Μαγικός μεταρεαλισμός, ή μεταμοντέρνος ρεαλισμός; -ό,τι και να είναι προσφέρει τη μεγαλύτερη απόδειξη ότι ήδη βαδίζει σε μια φανταστική δική της πορεία.
New York Times


Η Ατκινσον γράφει για την καθημερινότητα άλλων εποχών με τρομακτική ακρίβεια... ερευνά τη μεταβαλλόμενη φύση της ζωής των γυναικών με σεβασμό και χιούμορ.
London Review of Books