Οι Αυτοκρατορικές δωρέες στην Ιερά Μονή Πάτμου και η νομική αξία των Χρυσοβούλων Λόγων

Με χρυσόβουλο λόγο του αυτοκράτορα Αλεξίου Α' του Κομνηνού (η ισχύς του οποίου επικυρώθηκε και ανανεώθηκε με όμοιο τρόπο από τους Παλαιολόγους Ανδρόνικο Β' και Γ') παραχωρήθηκαν στην Ιερά Μονή Πάτμου η νήσος Πάτμος και τα πέριξ αυτής νησίδια. Σήμερα διατυπώνονται αμφισβητήσεις για τη νομική αξία των αυτοκρατορικών αυτών δωρεών και υποστηρίζεται ότι έχουν πλέον ιστορική μόνον αξία. Το ζήτημα, πέρα από την ιστορικονομική διάστασή του, έχει και τεράστια πρακτική σημασία για την κυριότητα μεγάλης αξίας εδαφών. Ο συγγραφέας, έχοντας ως οδηγό τα πορίσματα επιστημονικού διαλόγου που αναπτύχθηκε την τρίτη δεκαετία του 20ού αιώνα για ανάλογο ζήτημα (σχετικά με τη νομική αξία των χρυσόβουλων λόγων, με τους οποίους παραχωρήθηκε στην Ι. Μ. Βατοπεδίου η λιμνοθάλασσα "Πόρτο-Λάγος"), με απόλυτα τεκμηριωμένο τρόπο αναδεικνύει συνολικά το ζήτημα και καταδεικνύει ότι η κυριότητα της Μονής δεν καταλύθηκε. Διατηρήθηκε κατά την διάρκεια ισχύος της οθωμανικής νομοθεσίας, αλλά και της ιταλικής στη Δωδεκάνησο, είναι δε ισχυρή και υπό το καθεστώς του ελληνικού δικαίου. Η παρούσα μονογραφία είναι η μοναδική που έχει δημοσιευθεί για το ενδιαφέρον αυτό ζήτημα.
Η μεγάλη της επιστημονική αξία έγκειται στην πληρότητα και σφαιρικότητα, με την οποία ο συγγραφέας προσεγγίζει και αναλύει το θέμα, εξαντλώντας όλες τις παραμέτρους του. Η ίδρυση και οργάνωση της Μονής Πάτμου, η διπλωματική έκδοση των χρυσόβουλων λόγων, το εκκλησιαστικό καθεστώς της Δωδεκανήσου και ιδιαίτερα της Μονής, το εμπράγματο δίκαιο που ίσχυσε στη Δωδεκάνησο από το Βυζάντιο μέχρι σήμερα, το ζήτημα της χρησικτησίας επί της μοναστηριακής περιουσίας, το αναπαλλοτρίωτο της αγροτικής ιδιοκτησίας της Μονής Πάτμου, το νοταρικό γράμμα του 1720, η περίπτωση των χρυσόβουλων λόγων για τη λιμνοθάλασσα "Πόρτο-Λάγος" και η μέχρι σήμερα νομολογία για την περιουσία της Μονής Πάτμου είναι μερικά από τα ζητήματα που αναπτύσσονται στην άριστη και χρήσιμη αυτή μονογραφία.