Η καθιστή γυναίκα ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΕΝΟ

Η Ελβίρα καθόταν μπροστά στο καβαλλέτο της και ο Νικόλας σκέφθηκε άθελά του την Καθιστή Γυναίκα, τη φιγούρα πάνω στο ελβετικό νόμισμα που όταν ήταν μικρός έπρεπε να προσέχει να μην τυχόν του το φορτώσει κανείς. Η Ελβίρα, είπε μέσα του, θα υπάρχει για πάντα. Είναι, σε υπέρτατο βαθμό, σαν όλες τις γυναίκες.
Σαν την Καθιστή Γυναίκα του ελβετικού πεντόφραγκου, είναι ψεύτικες και δεν περνούν.


Ο Γκυγιόμ Απολιναίρ γεννήθηκε το 1880 στη Ρώμη από μητέρα Πολωνέζα και πέθανε στο Παρίσι το 1918.
Στη διάρκεια της σύντομης ζωής του συνέβαλε όσο λίγοι στη διαμόρφωση των νεότερων αντιλήψεων για την τέχνη και την ποίηση. Ο Απολιναίρ, όπως και ο σύγχρονός του και στενός φίλος του, Πικάσο, βρίσκεται στην αρχή όλων των εξελίξεων του 20ού αιώνα. «Το τραγούδι του άτυχου έρωτα» (1903), είναι ένα από τα ορόσημα της παγκόσμιας ποίησης.
Αλλά και τα πεζά του Απολιναίρ έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και μάλιστα «Η καθιστή γυναίκα» που δίνει ολοζώντανη την εικόνα και την ατμόσφαιρα του Παρισιού των καλλιτεχνών. Και των «μποέμ» γενικά, στα λίγο πριν και μέσα στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο χρόνια. Η νοσταλγία και η τρυφερότητα εναλλάσσονται με την ειρωνεία και τον σαρκασμό, όπως στην περιγραφή του φανατισμού των μορμόνων, ένα κεφάλαιο προφητικό για την άνοδο των πολιτικών φανατισμών στην Ευρώπη.