Η σύμπτωση και άλλες ιστορίες

Προσδόκιμο όριο ζωής


«Από καθαρά στατιστική άποψη», είπε ο Κοσλόβσκι,
«ως άνθρωπος που δεν καπνίζω θα μπορούσα να καπνίσω εφτά χρόνια περισσότερο από έναν καπνιστή».


Έκτακτα μέτρα
Απαγορεύεται από τούδε και στο εξής να γράφονται οποιαδήποτε βιβλία, να τυπώνονται ή να εκδίδονται, προτού διαβαστεί μέχρι τελευταίας σελίδας το ήδη υπάρχον διαθέσιμο στοκ.


[...] Ο Μίχαελ 'Αουγκουστιν που γράφει κάτι πολύ έξυπνα κείμενα, τόσο έξυπνα που, ενώ, σε πρώτη ανάγνωση, μοιάζουν απλά καλαμπούρια, όταν τα ξαναδιαβάζεις, ανακαλύπτεις ότι κάποια απ' αυτά (αρκετά, θα έλεγα) είναι ποιήματα, πραγματικά ποιήματα.


Γυρίζουν τη ζωή τα μέσα έξω, σαν σακάκι, δείχνουν τη φόδρα της σ' όλη τη γελοιότητά της, σ' όλο το μεγαλείο της, σ' όλη τη ματαιότητά της. Προς επίτευξιν αυτού του σκοπού, χρησιμοποιούνται, κατά κόρον, το παράλογο, το υπονοούμενο, η ειρωνεία, ο σαρκασμός (συνδυασμένος μ' έναν υποβόσκοντα λυρισμό, μοντέρνο όμως και στεγνό κι όχι ρομαντικό) και η ανατροπή.


Αν όλ' αυτά δεν συνιστούν ποίηση, τότε τι; Α, και ξέχασα να αναφερθώ στην ελλειπτικότητα και την πυκνότητα του λόγου, άλλα δυο απαραίτητα ποιητικά στοιχεία.


(απόσπασμα από την εισαγωγή του Α. Χιόνη)

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου