Εντελώς τυχαία

Τούτο το μυθιστόρημα δεν θα έλεγα ότι είναι γραμμένο με τα δεδομένα της εποχής μας. Δεν έχει στοιχεία που ο νους μας πολλές φορές εφευρίσκει ακροβατώντας.
Γεγονότα παρμένα από τη ζωή απλών ανθρώπων μιας εποχής που τη βιώσαμε.
Συναισθήματα όπως: η φιλία, ο έρωτας, η αλληλεγγύη, το χιούμορ, η ειλικρίνεια, το φιλότιμο κ.α, που τότε είχαν υπόσταση, εδώ τα συναντάμε σαν βασικά στοιχεία του μυθιστορήματος. Εδώ συναντάμε την αυτοκριτική, τον προβληματισμό, τον σκεπτικισμό, τις τύψεις συνειδήσεως, σε μεγάλο βαθμό από την αρχή ως το τέλος.
Εδώ δε θα συναντήσει ο αναγνώστης τη βία σε καμιά της μορφή, ούτε όλα όσα χαρακτηρίζουν τη σημερινή μας εποχή, όπως την αδικία, το ψέμα, το συμφέρον, την υποκρισία, την αισχρότητα, κλπ..
Ο τίτλος είναι παρμένος μέσα από το σύνολο της ύλης του μυθιστορήματος, κι όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, το τυχαίο έχει πρωτεύοντα ρόλο στην εξέλιξη του. Είναι γραμμένο στην καθομιλουμένη γλώσσα σε αφηγηματικό στυλ, στυλ διηγήματος.