Τα δέντρα περπατούν στην Αλεξάνδρεια

Αίγυπτος, δεκαετία του 1960. Ο Νάσερ έχει αναλάβει τα ηνία της χώρας από το 1954 και οι αλλαγές που επιφέρει το καθεστώς του έχουν αρχίσει να γίνονται εμφανείς. Μια παρέα από ευρωπαϊκής καταγωγής Αιγύπτιους πολίτες που γεννήθηκαν στην Αλεξάνδρεια ή που την επέλεξαν ως τόπο διαμονής τους μαζεύονται κάθε βράδυ στο εστιατόριο του ελληνικής καταγωγής Γιώργου Αρτινού και συζητούν, πίνοντας ως αργά στο μπαρ. Αυτό που τους ενώνει είναι η αγάπη τους γι’ αυτή τη μοναδική σε ομορφιά πόλη, όπου ως τώρα ζούσαν ελεύθερα τη ζωή τους, αλλά και η φιλία του ενός για τον άλλον, παρόλο που η στάση τους απέναντι στην εξουσία και οι απόψεις τους για τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις δε συμπίπτουν πάντα και οι διαφορές τους ενίοτε δημιουργούν εντάσεις. Μια σειρά από γεγονότα άμεσα συνδεδεμένα με την πολιτική ζωή του τόπου θα επηρεάσουν την πορεία της ζωής τους, η οποία, για κάποιους απ’ αυτούς, θ’ αλλάξει ριζικά. Ο Ασουάνι, στο απόγειο της αφηγηματικής του τέχνης, συνθέτει μια ανθρώπινη τοιχογραφία γεμάτη κοσμοπολίτικους και ολοζώντανους χαρακτήρες στους οποίους συνυπάρχει το τραγικό με το κωμικό, η αναζήτηση της δικαιοσύνης, του έρωτα, της ομορφιάς και της τέχνης και οι οποίοι παρασύρονται σ’ έναν ανεμοστρόβιλο που ξεπερνά τις δυνάμεις τους: εκείνον που σηματοδοτεί το τέλος μιας ολόκληρης εποχής.