Furor scribendi

Furor Scribendi: Μανία για γραφή. Το δεύτερο ποιητικό βιβλίο του Δημήτρη Γ. Παπαστεργίου αποτελείται από δύο διακριτές ενότητες. Την πρώτη ενότητα, "Ένα σμήνος ποιήματα", την αποτελούν 27 σύντομα ποιήματα που αναφέρονται στην γραφή και στην καταγραφή. Ποιήματα που αφορούν κάθε είδος καταγραφής.

Μπορεί ένα ποίημα να χωρέσει σε ένα σύντομο sms; Μπορεί ένας κατάλογος ποιητών να αποτελέσει έμπνευση για ένα ποίημα; Μπορεί να βρεθεί η ποιητική γραφή μέσα στους καταλόγους και στα τιμολόγια ενός αποθηκάριου; Μπορεί μια απογραφή προσωπικών αντικειμένων όπως η ταυτότητα, ένας συνδετήρας, τα κλειδιά του σπιτιού ένα χαρτονόμισμα ή ένα ποίημα να προκαλέσει αισθήματα και συγκινήσεις;

Ο Δημήτρης Παπαστεργίου με στην πρώτη ενότητα του Furor Scribendi μας απαντάει σε όλους τους τόνους πως η ποίηση μπορεί να βρίσκεται εκεί που κανείς δεν το περιμένει. Μπορεί να γλιστρήσει μέσα στην καθημερινότητα, να κρυφτεί κάτω από ασήμαντα, κατά τα φαινόμενα, πράγματα αλλά υπάρχει στην καθημερινή μας ζωή. Και το στοίχημα που βάζει ο ποιητής είναι να ανακαλύψει και να μας προσφέρει μικρές ποιητικές εκπλήξεις που καθημερινά προσπερνάμε, ως ασήμαντα και μη χρήσιμα ερεθίσματα.

Η δεύτερη ενότητα ελαφρύ ιππικό αποτελείται από 12 σύντομα ποιητικά πεζά. Πεζά που ολοκληρώνουν αντιστικτικά την ποιητική συλλογή, γιατί μιλούν για τη μοναξιά του σύγχρονου ανθρώπου. Του ανθρώπου που αγωνιά να βρει μια διέξοδο από τον σύγχρονο τρόπο ζωής.

Με λόγια και στίχους ήρεμους, με διάθεση σκωπτική και πολύ χιούμορ ο ποιητής, μας απευθύνει, μέσα από το Furor Scribendi, ένα κάλεσμα για την ανακάλυψη μιας νέας ποιητικής πραγματικότητας που μας ξεφεύγει.


Ο ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ

Ο άνθρωπος στάθηκε λίγο να ξαποστάσει.
Απόθεσε το σάκο της μοναξιάς,
το σακίδιο με τα βάσανα,
πήρε μια βαθιά ανάσα
και ξεφύσησε.
Ξαφνικά σηκώθηκε δυνατός βοριάς.
Χαμογέλασε.
Ξαναφορτώθηκε τα σακίδια
και συνέχισε το δρόμο του.
Δεν του φαίνονταν πια τόσο βαριά.

[σελ. 17]