Ανάστασιν υμνούμεν και δοξάζομεν

[...] Θέλουμε να πιστεύουμε πως με το περιεχόμενο τούτου του βιβλίου υμνείται και δοξάζεται κατά τον καλύτερο τρόπο το κοσμοσωτήριο θαύμα της Ανάστασης του Χριστού, η οποία προοιωνίζεται και εξασφαλίζει και τη δική μας πνευματική ανάσταση από τα ψυχοφθόρα πάθη και τα σκοτεινά έργα της αμαρτίας αλλά και τη μέλλουσα πραγματική μας "εκ νεκρών" ανάσταση, την οποία και "προσδοκώμεν" σύμφωνα με την ορθόδοξη πίστη μας. Και άμποτε η ανάστασή μας αυτή να είναι κατά τον αδιάψευστο λόγο του Κυρίου "εις ανάστασιν ζωής" και όχι "εις ανάστασιν κρίσεως" (Ιωάν. ε΄ 29)· να αναστηθούμε δηλαδή για να απολαύσουμε την αιώνια ζωή και τη μακαριότητα του Παραδείσου και όχι για να δικαστούμε και καταδικαστούμε αιώνια για τα παράνομα και αμαρτωλά μας έργα. Η προσωπική μας αυτή ανάσταση κερδίζεται αφενός με την ακράδαντη πίστη μας και αφετέρου με την αγωνιστική μας προσπάθεια η οποία καθαγιάζεται με τη χάρη της Αναστάσεως και κατευθύνεται με το ανέσπερο φως της. Η ανάστασή μας είναι αναμφισβήτητα δώρο Θεού και εκδήλωση της άπειρης ευσπλαχνίας του "δι' ημάς σταυρωθέντος και αναστάντος" Κυρίου, αλλά προϋποθέτει και τη δική μας πίστη, τη βαθιά συνειδητοποίηση της αμαρτωλότητας και αναξιότητάς μας και την ειλικρινή και έμπρακτη μετάνοιά μας· χρειάζεται να ομολογήσουμε την πίστη μας, θεολογώντας όπως ο Ληστής και αναφωνώντας από τα βάθη της ψυχής μας το "Μνήσθητί μου, Κύριε, εν τη βασιλεία σου".

(από τον πρόλογο του βιβλίου)