Βαθύς ουρανός βυθός θάλασσας

Μοντέρνα γραφή, ρυθμικός λόγος, υπαινικτικοί στίχοι που προσλαμβάνονται με ιδιαίτερες εσωτερικές φωνές από τους αναγνώστες, πλημμυρίδα εικόνων από θάλασσες και ερωτικό γαλάζιο…

Η συλλογή είναι δομημένη σε τρεις ενότητες: την πρώτη που ονοματίζεται από τον τίτλο του εξωφύλλου, τη δεύτερη με το υπέροχο λεξιπλαστικό «Πτέρωτας», και την επιλογική, όπου η ποίηση χαριέστατα χαρακτηρίζεται πολύ πρωτότυπα ως «Μικρή κατεργάρα άνοιξη».

Η θάλασσα και ο ουρανός έχουν ένα κοινό στοιχείο, που εμπνέει την ποιητική της Ξανθίππης Ζαχοπούλου: το βαθύ μπλε. «Το μπλε της θάλασσας χύθηκε στο μελάνι μου» αποκαλύπτει ένας στίχος της. Είναι το χρώμα που απλώνεται στην ανά χείρας συλλογή σε ποικίλες διαβαθμίσεις, εικονογραφώντας συναισθήματα, ιδέες, έννοιες και πάθη. Η αγάπη, η απογοήτευση, το όνειρο,ο ρεμβασμός, η φυσική ομορφιά, κυριαρχούν στο πρώτο μέρος. Το κατωτέρω ελάχιστο απάνθισμα μαρτυρεί ότι η ποιήτρια έχει κατακτήσει πλήρως τους κώδικες της ποίησης και η εκφραστική της ποιότητα αγγίζει κορυφές: «Τα πάθη / Φωτιές που αφήνουν / Μόνο στάχτη»… «Μ’ αυτούς που κάναν την Αγάπη / ακρογιαλιά για να ’χει νόημα ο ήλιος»… «Η ζωή / Πονά με τη σιωπή μας»… «Οι άνθρωποι / βουβές σχεδίες σε θάλασσες / ακατάσχετες από ανέμους»… «Σε είδα δίπλα στους βράχους/ να δίνεις νόημα στις πέτρες»… «Βροχή φεγγαριών ξέπλυνε το σκοτάδι / Ξύπνησαν οι πυγολαμπίδες»… «Φτηνή η αλήθεια σου / την πήραν στο παζάρι / και με τ’ αργύρια αγοράσαμε / ένα δόντι χρυσό / Έτσι για να θυμόμαστε / όταν χαμογελάμε».