Αγορασμένη ζωή

Ένα ταξίδι είναι η ζωή. Ένα ατέλειωτο πήγαινε-έλα πάνω στις ράγες από σταθμό σε σταθμό, σέρνεται πάνω στην ίδια τροχιά με την ίδια ροή, με τους ίδιους ρυθμούς, με την ίδια ταχύτητα προς την άλλη κατεύθυνση, προς το άλλο τέρμα κάνοντας όλους τους ενδιάμεσους σταθμούς. Κυλάει βουβά, θλιμμένα πάνω στις ράγες κουβαλώντας τον μόχθο των εποχούμενων, το απώτερο και το πρόσφατο παρελθόν του Ελληνισμού, τους καημούς της πατρίδας, το χαώδες παρόν με τις πολύχρωμες, τρέχουσες και καταχθόνιες καθημερινές ιστορίες των επιβατών, τις αποχρώσεις της οικονομικής κρίσης, τις διακυμάνσεις της πολιτικής αστάθειας κι αβεβαιότητας, το άγχος, την καθημερινή τρέλα, τον υποδόριο φόβο για το αβέβαιο μέλλον, τον μόχθο της ημέρας, τον τρόμο της νύχτας, την άδεια υπερηφάνεια, την ηθική ένδεια, το χάος, το κενό εξουσίας, την υπομονή, την αναμονή, την προσδοκία, τη χαρμολύπη, τον πόνο και τη λύτρωσή της, παλεύοντας για "μια ακόμα μέρα αγορασμένη ζωή", ίσαμε ν' ακουστεί από μικρόφωνου:
Τερματικός Σταθμός
Παρακαλούνται οι επιβάτες να αποβιβαστούν