Βρώμικα κόμικς

Σκαμπρόζικα, αθυρόστομα ή απροκάλυπτα πορνογραφικά, τα πρώτα αμερικάνικα κόμικς που γεννήθηκαν μακριά από τις σελίδες των εφημερίδων, πρωτοκυκλοφόρησαν μέσα στην Ποτοαπαγόρευση και το Μεγάλο Κραχ του 1929, πούλησαν αστρονομικούς αριθμούς αντιτύπων, και... διαπαιδαγώγησαν σεξουαλικά μικρούς και –κυρίως— μεγάλους μέχρι και τη δεκαετία του ’60.

Έργα ψευδώνυμα ή ανώνυμα, δανείστηκαν τους ήρωές τους από τα δημοφιλή κόμικς της εποχής (τον Ποπάϋ, την Μπλόντι κ.ά.) ή από το σινεμά (σε μια γκάμα που αρχίζει από τη Μέη Γουέστ και καταλήγει στον Χοντρό-Λιγνό), κρύφτηκαν πίσω από ανύπαρκτους εκδοτικούς οίκους, απέκτησαν μια φανταστική «κεντρική διάθεση» στην Τιχουάνα, σε ασφαλή απόσταση πέρα από τα σύνορα με το Μεξικό, και πουλήθηκαν λαθραία στα μέρη όπου σύχναζαν κυρίως άντρες: στα κουρεία και στα καπνοπωλεία, στα συνεργεία αυτοκινήτων, στα πορνεία.

Ασπρόμαυρες, κακοτυπωμένες σε φτηνό χαρτί, οι οχτασέλιδες ιστοριούλες της Μυριοβίβλου απέκτησαν με τα χρόνια, εκτός από ιστορική αξία, και μια αλλιώτικη δροσιά, που τις κάνει απολαυστικές για το σημερινό αναγνώστη.