Παγκόσμια Ευρώπη; Οι διεθνείς διαστάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Η νεοφιλελεύθερη διαχείριση της κρίσης και η παγκοσμιοποίηση που προκάλεσε οδήγησαν σε οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο. Ο θρίαμβος των φιλελευθεροποιήσεων και των ιδιωτικοποιήσεων στο βιομηχανικό κόσμο αποκατέστησε το κέρδος, αύξησε όμως τις εθνικές και κοινωνικές ανισότητες, δημιουργώντας έτσι ένα μοντέλο ασθενούς και ασταθούς παγκόσμιας ανάπτυξης, βασισμένης πάνω στον αποκλεισμό ολόκληρων οικονομικών περιφερειών και κοινωνικών στρωμάτων από τα οφέλη της. Αντί η οικονομία να υπηρετεί καθολικές αξίες, τα κεκτημένα, τις επιδιώξεις, τις βαθύτερες ανάγκες της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας, εν ολίγοις τον ορθό λόγο, γίνεται η ίδια ένας άλλος ορθολογισμός με τα δικά του εγγενή κριτήρια. Αντί κοινωνικές προτεραιότητες να καθορίζουν οικονομικούς στόχους, η οικονομία αυτοκαθορίζει τους στόχους της και η πολιτική υποβιβάζεται σε όργανο της οικονομίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η αγορά πρέπει να καταργηθεί, σημαίνει όμως σαφώς ότι πρέπει να χαλιναγωγηθεί, να θεσμοθετηθεί, να περιοριστεί. Εν ολίγοις, σημαίνει ότι οι οικονομικές πρακτικές πρέπει να τεθούν υπό το κράτος κοινωνικών προτεραιοτήτων, οικολογικών επιταγών και πολιτιστικών αξιών.