Αρχέτυπα

Τα «Αρχέτυπα» συνιστούν μία συνολική πρόταση διάρρηξης του φαύλου κύκλου της πολεοδομίας στη χώρα, υπό το πρίσμα των αναπτυξιακών της εξελίξεων. ως πρόσκληση στη γονιμοποίηση ενός απροκατάληπτου διαλόγου για τη χωροταξία και για τις χωρικές/ πολεοδομικές ρυθμίσεις που εκτυλίσσονται και ενίοτε, προκαλούν οξείες πολιτικές αντιπαραθέσεις.και συμβολή στην αναζήτηση ενός αναπτυξιακού προτύπου, σε αειφόρο βάση, για την εποχή μετά την κρίση, ένα σχεδιαστικό μέσο (και) εξόδου από την επώδυνη συγκυρία, απαλλαγμένου από τις παθογένειες, τις αδυναμίες και τις ποικίλες ρωγμές, που ταλάνισαν το αναπτυξιακό τοπίο στην χώρα. Τα «Αρχέτυπα» διατελούν σε μία διαλεκτική σχέση, σε ορισμένες περιπτώσεις αναδεικνύουν και υπό μία έννοια ανασυνθέτουν, την πορεία του αναπτυξιακού και χωροταξικού σχεδιασμού/ προγραμματισμού στη χώρα, τα τελευταία χρόνια. Συνιστούν (και) μία προσωπική αφήγηση, με εδραία ερείσματα στην ευρωπαϊκή, εθνική και τοπική διαδρομή, με σαφή στόχευση την ανατροπή των παθογενειών του αστικού και με την ευρεία έννοια αναπτυξιακού φαινομένου στον Ευρωπαϊκό και Ελλαδικό χώρο και την απόδοση βιώσιμων εργαλείων, για την μετα-κρίση εποχή. Περιλαμβάνει Σχέδια, παρεμβάσεις και άρθρα από την 2η Προγραμματιστική Περίοδο Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων για τη χώρα, έως σήμερα.Οι προτάσεις δεν προσεγγίζονται μόνον υπό το πρίσμα των κοινοτικών εξελίξεων στους εμπλεκόμενους τομείς και γενικότερα του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι. Καταδεικνύουν την ανάγκη υπέρβασή τους, σε ένα νέο γεωοικονομικό- παγκοσμιοποιημένο πλέον- περιβάλλον. Ασφαλώς η αφομοίωση της ευρωπαϊκής αφήγησης αποτελεί condition sine qua non – συνιστά άλλωστε συστατικό στοιχείο κάθε συγκροτημένου αναπτυξιακού σχεδίου, για τη χώρα.αλλά το αναδυόμενο διεθνές τοπίο επιβάλλει (και) νέα ανοίγματα. Τα «Αρχέτυπα» δεν διεκδικούν τεκμήρια μοναδικότητας, πόσο μάλλον απόλυτης «σχεδιαστικής εγκυρότητας». Ωστόσο ζυμωμένα από μία, βασανιστική όσο και γοητευτική εμπειρία διαδικασιών άμεσης εμπλοκής με τον εξεταζόμενο τομέα -μιας βιωματικής «Οδύσσειας χωροταξίας»- επιδιώκουν να μεταφέρουν δημόσια, κύριες σταθερές μιας πολεοδομικής στρατηγικής σε αειφορική βάση.