Το φανταστικό (Δεμένο)

Η Ψυχολογική παράδοση ήθελε πάντα τη φαντασία σαν μια ιδιότητα του ανθρώπινου πνεύματος, της οποίας αποστολή θα ήταν η κατασκευή εικόνων. Εικόνων που θ' αποτελούσαν ιδιότυπες και ασυνήθιστες λίγο-πολύ αντιγραφές του πραγματικού. Ωστόσο, δεν υπάρχουν εικόνες καθεαυτές, μα ένας κόσμος φανταστικός, γέννημα άμεσο του φανταστικού. Δεν υπάρχει φαντασία, αλλά μια συνείδηση που θεάται το μη πραγματικό.

Περιεχόμενα:

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
ΤΟ ΒΕΒΑΙΟ
Προθετική διάρθρωση της εικόνας
Ι. Περιγραφή
Η μέθοδος - Πρώτο χαρακτηριστικό: Η εικόνα είναι μια συνείδηση - Δεύτερο χαρακτηριστικό: Το φαινόμενο της οιονεί - παρατήρησης - Τρίτο χαρακτηριστικό: Η φαντασιακή συνείδηση θέτει το αντικείμενό της ως μη-ον - Συμπέρασμα
ΙΙ. Η οικογένεια της εικόνας
Εικόνα, προσωπογραφία, γελοιογραφία - Το σημείο και το πορτραίτο - Από το σημείο στην εικόνα: Η συνείδηση των μιμήσεων - Από το σημείο στην εικόνα: Τα σχηματικά ιχνογραφήματα - Πρόσωπα στη φλόγα, κηλίδες στους τοίχους. Βράχοι με ανθρώπινη μορφή - Υπναγωγικές εικόνες, σκηνές και πρόσωπα που βλέπουμε στο κατακάθι του καφέ, σε μια κρυστάλλινη σφαίρα - Από το πορτραίτο στην ψυχικήν εικόνα - Η ψυχική εικόνα
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΠΙΘΑΝΟ
Η φύση του ανάλογου στην ψυχικήν εικόνα
Η γνώση (το ειδέναι) - Η συναισθηματικότητα - Οι κινήσεις - Ο ρόλος της λέξης στην ψυχική εικόνα - Περί του τρόπου εμφανίσεως του πράγματος στην ψυχικήν εικόνα.
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ ΣΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΖΩΗ
Το σύμβολο - Συμβολικά σχήματα και εικονογραφίες της σκέψεως - Εικόνα και σκέψη - Εικόνα και παράσταση.
ΜΕΡΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟ
Η ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΖΩΗ
Το μη - πραγματικό αντικείμενο - Οι διαγωγές απέναντι του μη-πραγματικού - Η παθολογία της φαντασίας - Το όνειρο.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Συνείδηση και φαντασία - Το έργο τέχνης.
ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ