Το ελληνικόν διήγημα Ι

Η εποχή κατά την οποία εκδίδεται η Ανθολογία, εκτός από μεταβατική σε επίπεδο κοινωνικοπολιτικό, είναι και ιδιαίτερα κρίσιμη για τη νεοελληνική λογοτεχνία, καθώς η πεζογραφία ακολουθεί μια ενδιαφέρουσα διαδρομή προς την ενηλικίωσή της, δίνοντας αξιόλογα έργα, ενώ, παράλληλα, κυοφορείται η εμφάνιση της ιδιαίτερα στιβαρής και σύνθετης Γενιάς του Τριάντα. Σε παρόμοια κρίσιμη φάση εξέλιξης βρίσκεται και η νεοελληνική γλώσσα, καθώς μετά την κατάκτηση της δημοτικής εκκρεμεί η έστω προσωρινή παγίωσή της, με αποτέλεσμα να επικρατεί ακόμη μεγάλη ποικιλότητα και πολυτυπία. Η σπουδαιότητα της Ανθολογίας, που συνιστά για την εποχή της την πύλη προς την ιστορία και τα υπο-είδη του διηγήματος, είναι περίπου αυταπόδεικτη, αφού επικυρώνει την πορεία που ακολούθησε ο αφηγηματικός λόγος και ενδεχομένως έχει συμβάλει στη δημιουργία του κανόνα. Επιπλέον, όσον αφορά το δικό μας παρόν, καθώς η Ανθολογία είναι εκ των πραγμάτων ένας χάρτης της πεζογραφικής παραγωγής του παρελθόντος και κιβωτός, της γλωσσικής εξέλιξης, η επανέκδοσή της, με την ασφάλεια που παρέχει η αναδρομική κριτική, μπορεί να αποδειχθεί ιδιαίτερα χρήσιμη για τη μελέτη της διαδρομής της νεοελληνικής πεζογραφίας, για την οποία το ενδιαφέρον και συνακόλουθα η βιβλιογραφία τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί.
Στην παρούσα επανέκδοση, που γίνεται για φιλολογικούς και ιστορικούς λόγους, αποκλείστηκε εξαρχής η επιλογή της φωτοαναστατικής αναπαραγωγής, κυρίως γιατί η Ανθολογία βρίθει λαθών, τυπογραφικών και προπάντων πραγματολογικών, λιγότερο στα κείμενα και περισσότερο στα βιογραφικά σημειώματα των συγγραφέων, που προτάσσονται των κειμένων τους, τα οποία κρίθηκε σκόπιμο να διορθωθούν. [...


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ο εκδότης
Το Ελληνικόν Διήγημα και οι συγγραφείς του
Οι απόψεις του Σκόκου για το διήγημα και οι εκδοτικές αρχές του
Η υποδοχή της Ανθολογίας από την κριτική
Η μικρή ιστορία της ανθολόγησης του ελληνικού διηγήματος ως το 1928
ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΔΙΗΓΗΜΑ

Τόμος Πρώτος
Πρόλογος Α Έκδοσης
1. Αλεξάνδρου Παπαδιαμάντη: Πατέρα στο σπίτι
2. Κωνσταντ. Ν. Ράδου: Ο πιλότος του Δαρ-Μπογάζ
3. Αλεξάνδρου Μωραϊτίδου: Ψυχοσάββατο
4. Εμμανουήλ Σ. Λυκούδη: Μαρασμός
5. Δημητρίου Βικέλα: Ο παπα-Νάρκισσος
6. Άγγελου Βλάχου: Τα χρήματα
7. Ιακώβου Πολυλά: Ένα μικρό λάθος
8. Αλεξάνδρου Ρ. Ραγκαβή: Το χρυσούν μαστίγιον
9. Γρηγορίου Ξενοπούλου: Κελαϊδισμοί
10. Γεωργίου Βιζυηνού: Το μόνον της ζωής του ταξείδιον
11. Χαραλ. Αννίνου: Γάτα και σκύλος
12. Εμμανουήλ Ροΐδου: Ιστορία ενός σκύλου
13. Ζαχαρίου Παπαντωνίου: Τ άλογο
14. Αργύρη Εφταλιώτη: Α. Κρυφή αγάπη. Β. Αντρόγυνο για πάντα
15. Χρήστου Χρηστοβασίλη: Κι όποιον εύρη ο θάνατος
16. Γεωργίου Δροσίνη: Ο Αγγελόγιαννος
17. Παύλου Νιρβάνα: Τα σκυλιά
18. Δ. Γρ. Καμπούρογλου: Ο Λουμπαρδιάρης
19. Ι. Μ. Δαμβέργη: Κόρη καπετάνιου
20. Μιχαήλ Μητσάκη: Α. Το φίλημα. Β. Η πίστις
21. Ιωάννου Κονδυλάκη: Κακό συναπάντημα
22. Αντ. Τραυλαντώνη: Τα Χριστούγεννα του Αμερικάνου
23. Ανδρέα Καρκαβίτσα: Η θάλασσα
24. Κώστα Κρυστάλλη: Η δασκάλα
25. Κ. Μεταξά Βοσπορίτου: Δζεμήλα
26. Κώστα Χατζοπούλου: Το όνειρο της Κλάρας
27. Αριστοτέλ. Π. Κουρτίδου: Το ριζικό της Αννίκας
28. Κ. Θεοτόκη: Ακόμα;
29. Μαρίνου Σγούρου: Το παιδί του ψαρά
30. Σπύρου Μελά: Ο θείος μου ο Κωστής
31. Ευστρατίου Ευστρατιάδου: Ερημοθάνατος