Καθεστώς εκτάκτου ανάγκης

Τα εικοσιτέσσερα άρθρα που απαρτίζουν το πρώτο τμήμα του βιβλίου αντιπροσωπεύουν διαδοχικές και αλλεπάλληλες αναμετρήσεις με γεγονότα και έννοιες που σημάδεψαν (ακόμα σημαδεύουν) την πολιτική μας επικαιρότητα μέσα από τον αργό και σταδιακό φωτισμό πολλών τέτοιων μεμονομένων όψεων αρχίζει να αναδύεται μια πολυπρισματική πραγματικότητα, όχι ακόμη αρθρωμένη στη βασική της δομή: γι αυτό και ονόμασα αυτή τη διαδικασία "Συγκρότηση". Στο δεύτερο τμήμα, αντίθετα, που γράφτηκε με διαφορετικό τρόπο για τις ανάγκες μιας συστηματικής παρουσίασης, γίνεται μια τελική απόπειρα σύνθεσης της ιστορικής εικόνας που μας αφορά, σε βάθος πεδίου τουλάχιστον τριών αιώνων: για προφανείς λόγους, αντίστοιχα, ονόμασα τούτο το μέρος "Έκθεση".
Εύστοχες ή άστοχες, οι εκτιμήσεις και οι σκέψεις αυτές δεν έχουν άλλον οδηγό εκτός από την αγωνία που τις γέννησε, επίσης, τη μοναξιά που τις κατατρύχει καθώς είναι υποχρεωμένες να μετρούν την κατεστημένη Αριστερά ανάμεσα στους πολιτικούς τους αντιπάλους και καθώς η εποχή των μαζικών κινημάτων απελευθέρωσης γίνεται μια ανάμνηση όλο και πιο μακρινή που ξεθωριάζει... Αγκιστρωμένες ωστόσο στον εφιάλτη τους, χωρίς την πολυτέλεια της ελπίδας που είναι ακόμα ο επιούσιος άρτος των ανθρώπων, δεν παραιτούνται από το καθήκον που τους όρισε η ίδια τους η αδυναμία - η τελευταία τους δύναμη.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)