Σοφία η Ασκήτισσα της Παναγιάς

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καστοριάς κ.κ. Σεραφείμ

«Μηδείς εν τη μοναδική πολιτεία υπέρ φύσιν τινά ακούων ή ορών εξ αγνωσίας εις απιστίαν περιπέσον οπού γαρ ενδημήση ο υπέρ φύσιν Θεός, υπέρ φύσιν λοιπόν τα πλείστα των ανθρώπων γίνονται».

Αυτός ο λόγος του μεγάλου Νηπτικού Πατρός της Εκκλησίας και συγγραφέως της Κλίμακας, του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου, «Λόγος περί διακρίσεως», βρίσκει απήχηση και τέλεια εφαρμογή στην βιογραφούμενη ασκήτρια της Κλεισούρας, την Γερόντισσα Σοφία.

Καταγωγή της ο αλησμόνητος Πόντος. Τόπος ασκήσεως της, το φημισμένο Μοναστήρι της Παναγίας. Το όνομά της γνωστότατο σε όλη την περιοχή της Εορδαίας, της Φλωρίνης, της Καστοριάς και της Κοζάνης. Θαυμαστά τα γεγονότα, τα όποια αυτόπτες μάρτυρες έζησαν κοντά στην Γερόντισσα. Γιατί, πράγματι, οπού υπάρχει η παρουσία του Παρακλήτου, εκεί «υπέρ φύσιν τα πλείστα των ανθρώπων γίνονται». Από τον πρώτο καιρό μετά την ενθρόνιση μου στην θεόσωστο επαρχία της Ιεράς Μητροπόλεως Καστοριάς και από τις τακτικές μου επισκέψεις στο Μοναστήρι της Κλεισούρας, το όποιο ανασυγκροτήθηκε την τελευταία περίοδο της ζωής του μακαριστού και αγίου προκατόχου μου κυρού Γρηγορίου, κάτω από την πεπνυμένη ηγουμενία της Γερόντισσας Ανυσίας, άκουσα πολλούς προσκυνητές από την γύρω περιοχή να διηγούνται τα της Γερόντισσας Σοφίας κατορθώματα, την άσκηση, την υψοποιό ταπείνωση, την φιλαδελφία, την αγάπη προς τον πλησίον, την ακτημοσύνη, τις διακριτικές συμβουλές, την δια Χριστόν σαλότητα, καθώς επίσης και άλλα θαυμαστά γεγονότα. Και ήταν διακαής πόθος της Αδελφότητος να μάθει και να καταγράψει κάθε τί με λεπτομέρεια, πού αφορούσε το πρόσωπο της. Και πολύ περισσότερο, να έχει μέσα στο Μοναστήρι τα Τίμια Λείψανα της Γερόντισσας.

Και η Θεοτόκος εξεπλήρωσε αυτές τις δύο επιθυμίες της Αδελφότητος. Βρέθηκε πρώτον ο κάλαμος του π. Πορφυρίου, Μονάχου Σιμωνοπετρίτου, ο όποιος συνέλεξε και κατέγραψε, με την ευλογία του πολυσεβάστου μας Γέροντος του Αρχιμανδρίτου Αιμιλιανού και των Αγίων Γερόντων του Αγίου Όρους, όλα εκείνα πού αφορούσαν το πρόσωπο της.

Και, δεύτερον, την παραμονή της εορτής της Αναλήψεως, 14 Μαΐου 1998, λίγες ήμερες μετά την επίσημη ενθρόνιση της Γερόντισσας Ανυσίας, ως Καθηγουμένης στην Ιερά Μονή Παναγίας Κλεισούρας, βρέθηκαν τα λείψανα της Γερόντισσας, φυλαγμένα με ασφάλεια στο επάνω τμήμα του τάφου της, πίσω από τον Ιερό Ναό του Τιμίου Προδρόμου. Και είμαι ο ίδιος αυτόπτης μάρτυς, μαζί με τους πατέρες Ειρηναίο και Νεκτάριο, της ευωδιάς κατά την πλύση των οστών της, την Κυριακή το απόγευμα στο προαύλιο της Μονής. Και αυτή η ευωδία συνεχίζεται σαν μία λεπτή αύρα, κατά καιρούς, σε όσους ζητούν από την Γερόντισσα Ανυσία (πού επίμονα κρύβει, αφήνοντας όλα τα άλλα στα χέρια του Θεού) να ασπαστούν την Κάρα της Γερόντισσας Σοφίας. Και τα θαυμαστά γεγονότα συνεχίζονται και οι μαρτυρίες των προσκυνητών πληθαίνουν. Προσωπικά έχω δείγματα ότι ευαρέστησε στον Θεό.

Τελειώνοντας αυτόν τον Πρόλογο θα ήθελα να σημειώσω και τα εξής:

Πριν από καιρό κυκλοφόρησε ένα βιβλίο, πού αναφέρεται στο πρόσωπο αυτής της ασκήτριας. Αναφέρει θαυμαστά γεγονότα, αλλά και άλλα ακόμη τα οποία είναι αναληθή. Δηλαδή ότι η Γερόντισσα δεν κοινωνούσε των Άχραντων Μυστηρίων και δεν συμμετείχε στις Ιερές Ακολουθίες στο Καθολικό της Μονής, επειδή δήθεν ακολουθούσε το Παλαιό Ημερολόγιο. Ο π. Νικόλαος Γκίκαρνας, Εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου Κλεισούρας, και ο π. Νεκτάριος, πού τώρα βρίσκεται στο Αγιον Όρος, καθώς επίσης και ο π. Μάξιμος Καραβάς, Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Αγίας Παρασκευής Μηλοχωρίου Εορδαίας, επιβεβαιώνουν πώς, μέχρι την τελευταία στιγμή της ζωής της, κοινωνούσε των Άχραντων Μυστηρίων, συμμετείχε στις Ιερές Ακολουθίες και διακονούσε σε αυτές και δεχόταν τις ευχές και τις ευλογίες της Εκκλησίας. Όλα τα υπόλοιπα είναι ανακριβή και εξυπηρετούν ίδιους σκοπούς. Προλογίζοντας το παρόν πόνημα, αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω θερμά τον π. Πορφύριο για τον κόπο και τον μόχθο πού κατέβαλε για την συλλογή και καταγραφή όλων αυτών των στοιχείων ως προς το πρόσωπο αυτής της ασκήτριας.

Ευχαριστώ τον άγιο Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας και αγαπητό μου π. Ελισαίο, για την ευλογία πού έδωσε στον π. Πορφύριο.

Προσωπικά επικαλούμαι τις πρεσβείες της Γερόντισσας στον Θρόνο του Θεού, λέγοντας: «Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ εμού του αμαρτωλού». Όλα τα υπόλοιπα, τα αφήνω στην πρόνοια του Θεού, πού αντιδοξάζει τους γνήσιους Αυτού θεράποντες.

Έγραφον στην Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Τσιριλόβου Καστοριάς τη 16η Σεπτεμβρίου 2001, παραμονή της εορτής της Αγίας μάρτυρος Σοφίας και των τριών θυγατέρων αυτής Πίστεως, Ελπίδος και Αγάπης.

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

Ο ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ