Ελύτης, Οδυσσέας

Ελύτης Οδυσσέας (1911-1996). Ποιητής. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, από Μυτιληνιούς γονείς και πέθανε στην Αθήνα. Ήταν το έκτο και τελευταίο παιδί της Μαρίας και του Παναγιώτη Αλεπουδέλλη, οικογένειας πλούσιων αστών της γνωστής σαπωνοποιίας. Ήταντριών χρονών όταν η οικογένειά του εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αθήνα. Αρχίζει να συνεργάζεται με διάφορα ψευδώνυμα στη "Διάπλαση των Παίδων". Το 1925 πεθαίνει ο πατέρας του και ο μικρός Οδυσσέας περνά από τα παιδικά βιβλία στη νεοελληνική λογοτεχνία.ρεβάτι και αρχίζει να παρουσιάζει ελαφρά συμπτώματα νευρασθένειας. Είναι η χρονιά (1927) που στρέφεται οριστικά στη λογοτεχνία. Αποφοιτά από το γυμνάσιο και ενώ το περιβάλλον του τον θέλει φοιτητή της χημείας και μελλοντικά ένα υγιές στέλεχος της οικογενειακής βιομηχανίας, ο ίδιος βουτάει στα βαθιά νερά του υπερρεαλισμού μέσα από την ποίηση του Πολ Ελυάρ και του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Τα δύο επόμενα χρόνια αγωνίζεται να επιβάλλει την εσωτερική του παρόρμηση στην εξωτερική πίεση που υφίσταται.Εγγράφεται στη Νομική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, παρακολουθεί τις ατέλειωτες συζητήσεις της Ιδεοκρατικής Φιλοσοφικής Ομάδας του Ιωάννη Συκουτρή και της φωτισμένης τριάδας της Χαϊδελβέργης, τον Ι. Θεοδωρακόπουλο, Κ. Τσάτσο και Π. Κανελλόπουλο. Σύντομα εγκατέλειψε και τις σπουδές της νομικής για την ποίηση. Τον Οδυσσέα Ελύτη μύησε στον υπερρεαλισμό ο Ανδρέας Εμπειρίκος (1935) και εκείνος που τον έσπρωξε να εκδώσει τα ποιήματά του ήταν ο ποιητής Γιώργος Σαραντάρης. Ο Σαραντάρης τον έφερε σε επαφή με τη λογοτεχνική συντροφιά του Σεφέρη, του Θεοτοκά, του Κατσίμπαλη και του Καραντώνη. Είναι η συντροφιά που έβγαλε τα "Νέα Γράμματα". Στο πρωτοποριακό αυτό περιοδικό θα δημοσιευθούν και τα πρώτα του ποιήματα με το ψευδώνυμο Ελύτης. Και μάλιστατο πρώτο ποίημά του που είδε η Αθήνα δημοσιευμένο. Τίτλος του "Αιγαίο". Μαθητής της Σχολής Εφέδρων Αξιωματικών στο παλιό φρούριο της Κέρκυρας το 1936. Ήδη έχει μεταφράσει ποιήματα του Πολ Ελυάρ που έχουν δημοσιευθεί στα "Νέα Γράμματα". Όταν απολύεται από το στρατό, γράφει τη "Μαρίνα των βράχων". Το 1939, την ώρα που η Ευρώπη ζει την έκρηξη ενός φοβερού πολέμου, βγαίνουν οι "Προσανατολισμοί". Την 28η Οκτωβρίου 1940 κατατάσσεται ανθυπολοχαγός του Α΄ Σώματος Στρατού και το Δεκέμβριο προωθείται στη ζώνη πυρός. Δυο μήνες αργότερα μεταφέρεται με βαρύ κρούσμα κοιλιακού τύφου στο νοσοκομείο Ιωαννίνων. Επίκειται η είσοδος των Γερμανών. Δεν μπορεί να μείνει στα Γιάννενα. Με τη βοήθεια μιας νοσοκόμας και μεγάλο κίνδυνο για τη ζωή του οδηγείται στο Αγρίνιο και από κει στην Αθήνα. Η Αλβανία έχει χαράξει με αίμα την ψυχή του. Το "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο Ανθυπολοχαγό της Αλβανίας" με την ελεγειακή μορφή του θα δημοσιευθεί στο "Τετράδιο" τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 1945. Ο Εμφύλιος είναι γι'' αυτόν άλλη μια ψυχική δοκιμασία. Το 1945 με εισήγηση του Γιώργου Σεφέρη γίνεται διευθυντής προγράμματος του τότε Ε.Ι.Ρ. Παράλληλα συνεργάζεται γράφοντας επιφυλλίδες, άρθρα και δοκίμια στην εφημερίδα "Ελευθερία" και στην "Αγγλοελληνική Επιθεώρηση". Ποτέ δεν έπαψε να μεταφράζει τους αγαπημένους του ποιητές (το 1947 εφτά ποιήματα του Λόρκα) και να ασχολείται με τη ζωγραφική ως συμπληρωματική της ποίησης ενασχόληση, που θα την παρουσιάσει αργότερα σε εκθέσεις ζωγραφικής στην Αθήνα. Η πρώτη συνειδητή αποδημία του από τον τόπο που είχε φαρμακώσει το αδελφοκτόνο μίσος συντελέστηκε το 1948. Έφυγε για το Παρίσι και δέθηκε με την ανθούσα τότε γαλλική πρωτοπορία, τον Μπρετόν, τον Ελυάρ, τον Καμύ, τον Ουνγκαρέτι κ.ά. Συνδέθηκε εκεί και μετο συμπατριώτη του, Μυτιληνιό, Ε. Τεριάντ, ο οποίος τον έφερε σε επαφή με τους: Πικάσο, Λεζέ, Ματίς, Σαγκάλ και Τζιακομέτι. Όταν ετοιμάζει το "Άξιον Εστί" βρίσκεται στο Λονδίνο. Διαβάζει τα πρώτα σχεδιάσματά του στο B.B.C. Είναι η περίοδος που ταξιδεύει στην Ισπανία, την Ιταλία και έπειτα από τεσσάρων χρόνων περιπλάνηση στη γόνιμη ευρωπαϊκή κουλτούρα γυρνάει το ''52 στην Αθήνα. Διορίζεται και πάλι (1955) διευθυντής του Ε.Ι.Ρ. και παραμένει μόνο για ένα χρόνο. Αφιερώνεται στις ποιητικές συνθέσεις και στις μεταφράσεις θεατρικών έργων: "Νεράιδα" του Ζιροντού για το Εθνικό Θέατρο (1956) και "Κύκλος με την ΚΙμωλία" του Μπρεχτ για το Θέατρο Τέχνης. Το 1959 κυκλοφορεί το "Άξιον Εστί", ο κορυφαίος αυτός ύμνος στην Ελλάδα, στην παράδοσή της, την
(7)
55804
6.66 11.10 Κερδίζετε: €4.44
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
(2)
145573
33.31 55.52 Κερδίζετε: €22.21
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
(1)
55795
8.44 14.07 Κερδίζετε: €5.63
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
55784
22.91 38.18 Κερδίζετε: €15.27
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
8.00 10.00 Κερδίζετε: €2.00
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
4.85 8.08 Κερδίζετε: €3.23
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
55828
23.02 38.36 Κερδίζετε: €15.34
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
(2)
346095
13.20 22.00 Κερδίζετε: €8.80
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
8.70 14.50 Κερδίζετε: €5.80
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη
216051
27.00 45.00 Κερδίζετε: €18.00
Προσθήκη στη Βιβλιοθήκη