Ο Πελεκάνος

Αλλά ξέρεις γιατί είμαι τόσο κακομοιριασμένος; Δεν είχα ποτέ θηλασμό από το βυζί της μάνας, παρά μόνον μία παραδουλεύτρα για νταντά και ένα μπιμπερό· και όταν κάπως μεγάλωσα, αυτή με πήρε μαζί της μακριά από εδώ στην αδελφή της, που ήταν επί χρήμασι πόρνη· και εκεί έγινα μάρτυρας των απόκρυφων σκηνών, που διαφορετικά μόνον οι ιδιοκτήτες σκύλων, λόγω δημόσιας συνουσίας των κατοικιδίων τους, προσφέρουν ως θέαμα στα παιδιά την άνοιξη και το φθινόπωρο στον ανοιχτό δρόμο! Όταν σου διηγήθηκα, παρ' ότι ήμουν τεσσάρων ετών, αυτά που είδα στο οίκο ανοχής, τότε είπες ότι ήταν ψέματα, και με έδειρες σαν να ήμουν ψεύτης, παρ' ότι εγώ έλεγα την αλήθεια. Αυτή η παραδουλεύτρα, ενθαρρυμένη από την συναίνεσή σου, με μύησε σε ηλικία πέντε ετών σε όλα τα μυστικά, και εγώ ήμουν μόλις πέντε χρονών...

Κλαίει με αναφιλητά.
Και από τότε άρχισα να λιμοκτονώ και να ξεπαγιάζω, όπως ο πατέρας και οι εμείς άλλοι. Τώρα μαθαίνω για πρώτη φορά, ότι έκλεβες από τα χρήματα του νοικοκυριού και από τα χρήματα για τα ξύλα... Κοίταξέ με, πελεκάνε, κοίτα την Γέρντα, που δεν έχει καθόλου στήθος! - Για το πώς σκότωσες τον πατέρα μου, το ξέρεις εσύ η ίδια, όταν τον οδήγησες στην απόγνωση, κάτι που δεν τιμωρείται από τον νόμο· το πώς σκότωσες την αδελφή μου, το ξέρεις καλύτερα εσύ η ίδια, αλλά τώρα το ξέρει και αυτή!