Νίκαια και Ήπειρος τον 13ο αιώνα

Τα ιστορικά γεγονότα που διαδραματίστηκαν μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Φράγκους τον Απρίλιο του 1204 και οι πολιτικές και άλλες συνέπειές της, έχουν μελετηθεί τόσο από Έλληνες όσο και από ξένους ερευνητές. Ο αγώνας για την επιβίωση των Βυζαντινών μέσα από την οργάνωση νέων ελληνικών κρατών θα ήταν δύσκολο να ερμηνευθεί χωρίς τη διερεύνηση των βαθύτερων εκείνων συνεκτικών δεσμών και των δυνάμεων που τους ωθούσαν και τους εμψύχωναν για την ανάληψη των χαμένων εδαφών και την ανασύσταση της βυζαντινής αυτοκρατορίας, που παρέμενε ζωντανή ακόμη και μετά τη διάλυση του βυζαντινού κράτους. Η ιδέα αυτή είναι που τους ενώνει αλλά και τους φέρνει σε αναπόφευτκη σύγκρουση.
Η παρούσα εργασία αποτελεί μια προσπάθεια να διερευνηθεί η ιδεολογική ακριβώς αντιπαράθεση μεταξύ των δύο σημαντικότερων ελληνικών κρατών που προέκυψαν μετά την άλωση, των αυτοκρατοριών της Νίκαιας και της Ηπείρου.