Θάψτε τους νεκρούς

[...] Οι φαντάροι φαίνουνται, απ' τη μέση κι απάνω, να σκάβουν ένα κοινό τάφο για να βολέψουνε έξι πτώματα, που είναι στοιβαγμένα δεξιά στο πλάτωμα, τυλιγμένα σε λινάτσες.
Ένας λοχίας στέκει στα δεξιά, στα χείλια του τάφου και καπνίζει. Ο πιο κοντινός του φαντάρος, μέσα στον τάφο, σταματά το σκάψιμο.

1ος ΦΑΝΤΑΡΟΣ: Αμάν κυρ-λοχία,· βρωμάνε. (Δείχνει με το φτυάρι του κατά τους νεκρούς). Άντεστε ναν τους παραχώσουμε μιαν ώρα αρχύτερα.
ΛΟΧΙΑΣ: Και τι στο διάολο θαρρείς θα μοσχοβόλαγες του λόγου σου, να σ' είχανε έτσι δα, δυο μέρες άθαφτο, τριαντάφυλλο και ρόδο; Πάλι καλά προλαβαίνουμε και τους θάβουμε. Σκάβετε, μπρος!
2ος ΦΑΝΤΑΡΟΣ, ξύνεται: Σκάβε-ξύνου! Σκάβε-ξύνου! Σιχτίρ για πόλεμος! Για χαρακώματα θα σκάβεις - για θ' ανοίγεις τάφους!
3ος ΦΑΝΤΑΡΟΣ: Τσιγάρο ποιος έχει; Χασίσι θα πάρω σα δε μου κονομήσει κανένας τσιγάρο.
2ος ΦΑΝΤΑΡΟΣ: Για θ' ανοίγεις τάφους - για θα ξύνεσαι απ' τις ψείρες! Το Θεό τους για ψείρες - στρατός ειν' αυτός για ψειροκομείο; [...]