Οι νταντάδες

Με τους Νταντάδες έχουμε μια τολμηρή κριτική του κοινωνικού
συστήματος που σήμερα υπηρετούμε, ενός συστήματος που προσφέρει
στον άνθρωπο πλαστές δυνατότητες επιβίωσης και υποκατάστατα
ζωής. Το θέμα του επίκαιρο και διαχρονικό, που εξασφαλίζεται
από την μεγάλη σύγκρουση των ημερών μας, που φέρει αντιμέτωπα
με άγριο τρόπο τα κυκλώματα του κατεστημένου με τους
περιθωριακούς κύκλους.


Ο νέος συγγραφέας διαθέτει εκλεκτής ποιότητας θεατρικές αρετές. Πριν απ' όλα υπάρχει μια ωριμότητα που θεμελιώνει και κατευθύνει το ανάπτυγμα της σκηνικής δομής. Φορτίζει τους πόλους των συγκρούσεων με ψυχολογική συνέπεια. Ολοκληρώνει με σαφήνεια τους χαρακτήρες του. Δίνει στο διάλογο ρευστότητα, χρώμα, ευκινησία, ουσία. Οι νταντάδες στηρίζουν βασικά τη δράση τους πάνω σ' ένα διάλογο που ξετυλίγεται τόσο εύρυθμα, ανανεώνεαι τόσο «φυσιολογικά», ώστε να διατηρεί το ενδιαφέρον του, δύο ώρες, αδιάλειπτο.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΡΤΕΡ, «ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ» 24-2-1970