Περί μύθων

Το «Περί μύθων» αποτελεί καταρχάς μια εξαιρετική ιστορική-φιλολογική μελέτη για την ουσία και τα είδη του μύθου: λεπτές διακρίσεις ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία, ανάμεσα στο μύθο και το παραμύθι ή την αλληγορία, ανάμεσα στον αρχέγονο μύθο και την μετέπειτα ποιητική ή φιλοσοφική επεξεργασία του και στη συνέχεια διαφοροποίηση των κατηγοριών των μύθων.
Ο Σέλλινγκ, όμως, ουδόλως περιορίζεται σε μια φιλολογική ανάλυση και οι κατηγοριοποιήσεις του ποτέ δεν εξαντλούνται στα όρια του φορμαλισμού. Όλα τα παραπάνω παίρνουν πνοή από την επιδίωξή του να προσδιορίσει το μύθο στην καθαρότητά του και τη φύση του πνεύματος που τον δημιούργησε. Αντικείμενό του είναι το πολιτισμικό περιβάλλον που συγκροτείται από τη μυθική σκέψη, και το οποίο ορίζεται ως εξής: «Ο χαρακτήρας των αρχαιότατων μύθων ενός λαού είναι ο χαρακτήρας της παιδικότητας. Το προεξάρχον στοιχείο του είναι η αθωότητα σε συνδυασμό με το πνεύμα του θαυμαστού. Ούτε το θαυμαστό παραβλέπει την αθωότητα ούτε η αθωότητα το θαυμαστό».

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου