Ο τοίχος

Ο «Τοίχος» (1939) είναι μια συλλογή πέντε διηγημάτων (Ο τίχοςμ το δωμάτιο, Ηρόστρατος, Οικειότητα, Τα παιδικά χρόνια ενός αρχηγού)του Ζ.-Π. Σαρτρ, τα οποία ο ίδιος ο συγγραφέας χαρακτήρισε «πέντε μικρές πανωλεθρίες της Ύπαρξης, τραγικές και κωμικές», γνώρισε ενθουσιώδη υποδοχή από το κοινό και την κριτική της εποχής του, προκαλώντας ταυτόχρονα σκάνδαλο στην αστική τάξη, λόγω της προκλητικότητας της γραφής και των θεμάτων που πραγματεύεται. Κοινός παρονομαστής των πέντε ηρώων είναι η ανικανότητα να κατακτήσουν την ελευθερία τους, να δραπετεύσουν από το ψέμα και να αποδεχτούν την αληθινή ύπαρξη.



[...]
Οι ήρωες του Σαρτρ έχουν πάντα συνείδηση του ακατανόητου και της μοναξιάς της ύπαρξής τους, αλλά οι περισσότεροι στρατεύονται ενεργά, σίγουροι πως έτσι πραγματώνουν τις ατομικές τους προσωπικότητες.
Η δυνατή προσωπικότητα του Σαρτρ ή το γόνιμο ταλέντο του σημάδεψαν τη γαλλική λογοτεχνία για αρκετές δεκαετίες. Η φιλοσοφική του σκέψη ζωογονεί τα μυθιστορήματα και τα θεατρικά του έργα και του επιτρέπει, δίχως καμιά τεχνική επανάσταση, απλώς και μόνο με την αναπτυγμένη του αίσθηση για τη δραματική πράξη, να ανανεώσει το θέατρο των ιδεών.
«Ο τοίχος», αυτό το έργο που θα μπορούσε τόσο πολύ να σκανδαλίσει, αντίθετα, πονάει στο ευαίσθητο σημείο του δυτικού ανθρώπου: τη μοναξιά.