Η αντιζωή

Η αντιζωή μιλάει για ανθρώπους που πραγματώνουν τα όνειρά τους για ανανέωση και φυγή. Κάποιοι, μάλιστα,απ’ αυτούς φτάνουν μέχρι και να ριψοκινδυνεύσουν τη ζωή τους για ν’ αλλάξουν
το φαινομενικά αναπότρεπτο πεπρωμένο τους. Όπου κι αν βρίσκονται, οι χαρακτήρες της Αντιζωής αντιμετωπίζουν διαρκώς τον πειρασμό μιας εναλλακτικής ύπαρξης που θα μπορούσε ν’ αντιστρέψει τη μοίρα τους.

Οδηγός μας σ’ αυτές τις πρωτεϊκές ζωές, μέσα απ’ τα υποβλητικά τοπία του βιβλίου –οικεία και ξένα–, είναι ο μυθιστοριογράφος Νέιθαν Ζούκερμαν. Αυτός είναι ο κριτικός νους που υπολογίζει
τι τίμημα πρέπει να καταβληθεί κάθε φορά για ν’ αλλάξει η τύχη των ηρώων και να ξαναγραφτεί η Ιστορία, είτε σ’ ένα οδοντιατρείο στο Νιου Τζέρζι ή ένα παραδοσιακό χωριό στο Γκλόστερσιρ της Αγγλίας, είτε σε μια εκκλησία στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου ή έναν μικροσκοπικό οικισμό στην έρημο της κατεχόμενης απ’ το Ισραήλ Δυτικής Όχθης.

Κριτική:

«Η Αντιζωή κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1986 και θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του Φίλιπ Ροθ. Ο Φίλιπ Ροθ αναμειγνύει με ιδιαίτερα επιδέξιο και ευφυή τρόπο τα αγαπημένα του θέματα: την πουριτανική υστερία που αντιμετωπίζει ένας άθεος Eβραίος, την κρίση του ζευγαριού, την Ιστορία.
Mυθιστόρημα-ρεπορτάζ (το ταξίδι στο Ισραήλ περιγράφεται με πραγματικά αριστοτεχνικό τρόπο) αλλά και χρονικό της εβραϊκής
κατάστασης στην Αμερική επί προεδρίας Ρήγκαν, η Αντιζωή υπονομεύει το πλαίσιο και τους κανόνες του νατουραλιστικού μυθιστορήματος, για να ενορχηστρώσει έναν χορό τρέλας και
θανάτου. Το μυθιστόρημα περικλείει έναν ολόκληρο κόσμο, οι ήρωες του οποίου είναι θλιμμένα ανθρωπάκια προσκολλημένα στις νευρώσεις τους και στις παγίδες της άγευστης ζωής τους. Προσπαθούν να ξεφύγουν, αλλά τη λύτρωση προσφέρει μόνον ο θάνατος».

Bernard Fauconnier, Le Magazine Litteraire