Λευκές μέρες

Οι Λευκές Μέρες είναι ένα βρώμικο και σκληρό road trip, μέσα από έρημα δωμάτια, μποφόρ, σκοτεινές αλάνες, σκονισμένες λεωφόρους και κινηματογραφικά καρέ. Συναντώντας χαρακτήρες άδικους, ελαττωματικούς, προορισμένους να καούν από την ομορφιά της απώλειας.
Η καταβύθιση ενός ανθρώπου μέσα στις λευκές μέρες του νου του, φτιαγμένες από στιγμές. Μνήμες.
Τα ποιήματα γράφτηκαν από το 2005 μέχρι το 2012.
********

Μα εγώ δεν γελάω τις Αποκριές

Το αστείο με τις γυναίκες είναι
Με τον έναν ή άλλο τρόπο
Ότι και να γίνει
Θα σε πληγώσουν.
Αν τις αγαπάς θα σε πληγώσουν.
Αν δεν τις αγαπάς θα σε πληγώσουν.
Αν είσαι μάγκας με έναν καλό όρχι
Θα βρουν τρόπο να τον κόψουν
Να τον συρρικνώσουν
Και τότε θα σε πληγώσουν.
Αν τους φέρεσαι άσχημα θα σε πληγώσουν.
Αν τους φέρεσαι όμορφα θα σε πληγώσουν.
Αν τις γαμάς καλά και τις κάνεις να τελειώνουν
Θα σε ευχαριστήσουν για αυτό
Και μετά θα σε πληγώσουν.
Αν κάνεις μια γυναίκα να κλάψει θα σε κάνει να ματώσεις
Θα σε πληγώσει.
Αν μια γυναίκα δε μπορεί να σε πληγώσει
Δεν είναι γυναίκα, είναι απλά μεταμφιεσμένη σε μία
Ή εσύ δεν είσαι άντρας.