Η εκπαίδευση σα μέσο ανατροπής του κατεστημένου

«Δεν είμαστε "ενάντια" στους γραφειοκράτες περισσότερο απ' ό,τι είμαστε "υπέρ" τους. Μοιάζουν με ηλεκτρικές πρίζες: πιθανότατα δε θα καταργηθούν αλλά χρειάζεται πράγματι να ελέγχονται αν θέλουμε να παραμείνουν ορατά και χρήσιμα τα προνόμια μιας δημοκρατικής κοινωνίας. Κι αυτός είναι ο λόγος που θέλουμε να γίνουν τα σχολεία "ανατρεπτικά" για να χρησιμεύουν σαν ένα είδος αντιγραφειοκρατικής γραφειοκρατίας προμηθεύοντας στη νεολαία μια "σε τί χρησιμεύει αυτό;" προοπτική στη δικιά της κοινωνία. Βεβαίως δεν είναι ρεαλιστικό να περιμένουμε πως αυτή τη λειτουργία θα την επιτελέσουν εκείνοι που ελέγχουν τα μέσα επικοινωνίας. Ούτε οι στρατηγοί και οι πολιτικοί. Ούτε και είναι λογικό να περιμένουμε κάτι τέτοιο απ' τους "διανοούμενους" γιατί δεν έχουν τρόπο πρόσβασης στην πλειοψηφία της νεολαίας. Μπορούν όμως να το κάνουν οι καθηγητές κι έτσι η πρωταρχική ευθύνη ανήκει σ' αυτούς».



Η εκπαίδευση σα μέσο ανατροπής του κατεστημένου αποτελεί μια λεπτομερειακή ευφυή συνταγή για την ανάπτυξη μέσα στην τάξη της επιστήμης και τέχνης της υποβολής ζωτικών ερωτήσεων. Γράφτηκε από δυο ανθρώπους «απλούς ρομαντικούς» (όπως αυτοαποκαλούνται, που πιστεύουν στη δυνατότητα καλυτέρευσης της ανθρώπινης κατάστασης μέσω της παιδείας. Στο κέντρο της εκπαίδευσης που προτείνουν βρίσκεται ο απόστολος της ανατροπής του κατεστημένου, ο δάσκαλος, που τον βλέπουν σαν τον καταλύτη για μια νέα δημιουργικότητα, μια νέα αμφισβήτηση που βοηθά ν' αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις της επιταχυνόμενης αλλαγής στους κόλπους της κοινωνίας.



ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ


1: Ανίχνευση της κοινωνικής σαπίλας
2: Το μέσο είναι το μήνυμα
3: Η μέθοδος των ερωτήσεων
4: Ανάγκη επαναπροσδιορισμού της εκπαίδευσης
5: Τί αξίζει να γνωρίζει κανείς;
6: Το προτσές της δημιουργίας νοημάτων
7: Το προτσές της γλώσσας
8: Οι νέοι καθηγητές
9: Τα σχολεία των μεγαλουπόλεων
10: Νέες γλώσσες: τα μέσα επικοινωνίας
11: Δύο εναλλακτικά προγράμματα
12: Τι μπορείτε να κάνετε τώρα
13: Στρατηγικές της επιβίωσης