Ποιος είναι το αφεντικό

Γιατί έχασαν οι γονείς τον έλεγχο πάνω στα παιδιά τους;
Γιατί δυσκολέυονται να τα καθοδηγούν σωστά με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν δείγματα έντονης ανωριμότητας ακόμη και όταν έχει ολοκληρωθεί ο κύκλος της εφηβείας τους;

Η νεανική εγκληματικότητα, η κατάθλιψη, οι αυτοκτονίες, οι εγκυμοσύνες ανήλικων κοριτσιών και η πλατιά διαδεμομένη χρήση ναρκωτικών και οινοπνεύματος αποτελούν σοβαρά προβλήματα που ταλαιπωρούν και τα παιδιά και τους γονείς. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι όλα άρχισαν από τότε που χαλάρωσε η αυστηρότητα. Οι συγγραφείς, όμως, αυτού του βιβλίου έχουν μια άλλη άποψη, που δεν έχει καμία σχέση με την επιστροφή σε αναχρονιστικές μεθόδους πειθαρχίας και καμία ομοιότητα με την απόλυτη επιτρεπτικότητα που μερικές "αυθεντίες" υποστήριξαν εδώ και δύο δεκαετίες. Η δουλειά του γονιού σήμερα είναι να γνωρίσει την ιδιοσυγκρασία του παιδιού του και με βάση αυτή τη γνώση να οργανώνει την συμπεριφορά του απέναντι στο παδί του. Σήμερα οι γονείς πρέπει να αναζητήσουν μια αποτελσεματική πειθαρχία, που δεν είναι υποχρεωτικά αυστηρή και προπάντος δεν ταπεινώνει τον άλλο, δεν τραυματίζει τις σχέσεις και δεν αφήνει το γονιό ή το παιδί με ενοχές. Διδάσκω πειθαρχία δεν σημαίνει τιμωρώ, γιατί τιμωρώ δεν σημαίνει διδάσκω. Το βιβλίο αυτό δείχνει στον γονιό τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στον θυμό και την αγάπη και τονίζει ότι ο θυμός σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί την αγάπη. Ακόμα καλείται ο γονιός να είναι σαφής στους κανόνες του και την ίδια στιγμή να έχει το παιδί τα περιθώρια να επηρεάσει τη δημιουργία των κανόνων.