Ο μαύρος γάτος

Δευτέρα, 19 Ιανουαρίου 2009: Στο Νεκροταφείο Westminster Church της Βαλτιμόρης λαμβάνει χώρα ένα birthday party για την επέτειο των 200 χρόνων από τη γέννηση του αινιγματικού αριστοτέχνη του μακάβριου, του αμερικανού συγγραφέα, ποιητή και κριτικού Έντγκαρ Άλαν Πόε.

Δίπλα στον τάφο του, φρουρός, ένας Μαύρος Γάτος.
Μεταμεσονύκτιος φόρος τιμής, τρία κόκκινα τριαντάφυλλα και ένα μπουκάλι κονιάκ: πάλι εκεί, όπως μυστηριωδώς συμβαίνει στα γενέθλιά του τα τελευταία 60 χρόνια.

Τα Κοράκια, τα Σκουλήκια και ο Δαίμων της Διαστροφής χειροκροτούν.

Ο μαυροντυμένος Πατριάρχης του Μυστηρίου χαμογελάει σαρκαστικά μέσα απ' τον τάφο του.

Ο σκοτεινός κόσμος του Έντγκαρ Άλαν Πόε, μέσα από τρία διηγήματα:

"Ο μαύρος γάτος". Εμβληματικό έργο του Πόε, το παραλήρημα ενός ανθρώπου που -όπως ο ίδιος ο συγγραφέας- κυριαρχείται από τον δαίμονα του ποτού και από μια ακατάληπτη επιθυμία της ψυχής να βλάψει η ίδια τον εαυτό της, να κάνει κακό για το κακό...

"Ο λάκκος και το εκκρεμές". Ένα έργο για τον μη θάνατο, για τη νοσηρή αγωνία του μυαλού όχι τόσο μήπως δει φρικτά πράγματα, αλλά μήπως το τίποτα ξαφνικά αντικρύσει...

'Η πρόωρη ταφή' και οι απέθαντοι νεκροί, αυτοί που θάβονται ενώ ακόμα δεν έχουν πεθάνει... Η ανυπόφορη πίεση των πνευμόνων, οι αναθυμιάσεις της υγρής γης, το άγγιγμα με το σάβανο, η ασφυκτική στενότητα του χώρου, της απόλυτης Νύχτας η σκοτεινιά, η θάλασσα της σιωπής, η αόρατη αλλά αισθητή παρουσία του Κατακτητικού σκουληκιού...

... και μέσα από την ιδιαίτερη και σκοτεινά ατμοσφαιρική εικονογράφηση του Luis Scafati (υποψήφιος για το βραβείο Hans Christian Andersen 2009, με έργα που έχουν παρουσιαστεί στη Βαρκελώνη, τη Φρανκφούρτη και τη Μαδρίτη, και αποτελούν μέρος συλλογών μεγάλων μουσείων του Μπουένος Άιρες.)