Θέατρο και θεωρία

Το θέατρο είναι ένα πολύπλοκο σύστημα σημείων που μπορεί να μελετηθεί και να ερμηνευθεί και θεωρητικά, προσφέροντας μια σημαντική βοήθεια και σε αυτούς που ασχολούνται με την πρακτική του αλλά και στον δέκτη/μελετητή του είδους. Αυτό που υποστηρίζεται στην παρούσα μελέτη είναι ότι, πέρα από τις προκαταλήψεις και τις διαθέσεις, την παιδεία και την παραπαιδεία, η θεωρία (σύγχρονη ή παλαιότερη), εφόσον χρησιμοποιείται σωστά, εμπεριστατωμένα, υποψιασμένα και με μέτρο, έχει πολλά να προσφέρει τόσο στο θέατρο όσο και στον πολιτισμό γενικότερα. Ειδικά για τον 20ό αιώνα, η εξοικείωση του αναγνώστη/θεατή (και όχι μόνο) με τις δεκάδες θεωρητικές τάσεις που αναπτύχθηκαν, είναι ένας δόκιμος τρόπος για να συλλάβει και να κατανοήσει τόσο τη φύση των καλλιτεχνικών φαινομένων όσο και την ταχύτατη μεταβολή των ηθών, των εθίμων και του γούστου των ανθρώπων.




Ο καθηγητής του ΑΠΘ παρουσιάζει μιας ολοκληρωμένη εκτίμηση του φαινομένου του μεταμοντερνισμού, τόσο στο επίπεδο της θεωρίας όσο και στο επίπεδο της θεατρικής πρακτικής. Το πρώτο μέρος είναι περισσότερο θεωρητικό: σχολιάζονται οι διαφορές και οι ομοιότητες ανάμεσα στο μοντερνισμό και στο μεταμοντερνισμό και δίνονται ορισμοί εννοιών και «θέσεων» που χαρακτηρίζουν τους δύο χώρους. Στο δεύτερο μέρος έχουμε την πρακτική εφαρμογή των θεωρητικών πορισμάτων του πρώτου μέρους.
«ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ»