Ιστορίες μπονζάι 16

Παππάς, Σπύρος Ν.
Μύηση

ΤΟ ΜΙΚΡΟ κλειστό φορτηγάκι κυλούσε σε δύσβατους χωμάτινους δρόμους. Κάναμε στάση και φάγαμε άγρια κούμαρα. Ο πατέρας, κατούρησε σε έναν θάμνο, πιο πέρα.
—Κατούρα κι εσύ, δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο.
Φτάσαμε, επιτέλους, στον προορισμό μας. Ο τσοπάνης, έδειξε τα αρνιά στο μαντρί. Ο πατέρας, διάλεξε τα δώδεκα, όπως είχαν συμφωνήσει. Πιο κάτω, υ­πήρχαν δύο ελιές.
— Εκεί θα τα σφάξουμε, είπε.
Ετοίμασαν τις λεκάνες για το ξέπλυμα, έστησαν τα τσιγκέλια στις διχάλες και άρχισε το σφάξιμο.
— Εσύ, είπε ο πατέρας, θα πατάς το αρνί με το ποδαράκι σου, έτσι στον λαιμό, γερά, για να πετάγεται με πιο μεγάλη πίεση το αίμα και να πεθάνει γρηγορότερα. Μετά θα το φουσκώσουμε με την τρόμπα και θα το γδάρουμε στην ελιά.