Η γενιά του Μπλακ Άουτ

Στη Γενιά του Μπλακ Άουτ ανήκουν αυτοί που βρέθηκαν - βρίσκονται - να ζήσουν σε έναν κόσμο στον οποίο - συμβολικά και κυριολεκτικά - κόπηκε το ζωοποιό ρεύμα. Οι προσδοκίες των γονιών τους για περίλαμπρη καριέρα μετά τις σπουδές ακυρώθηκαν. Το όνειρο της επαγγελματικής αποκατάστασης μετατράπηκε απροσδόκητα σε εφιάλτη.

Είδαν - βλέπουν - τον κόσμο να ακινητοποιείται αργά, σαν σκουριασμένη ατμομηχανή. Αναρωτήθηκαν - αναρωτιούνται - ποιο είναι το μέλλον τους. Αγανάκτησαν. Γέμισαν πλατείες. Σπάσαν βιτρίνες. Φώναξαν. Πότισαν δακρυγόνα. Έκλαψαν τεχνητά - όλα άλλωστε τεχνητά τα μάθανε - όσο καμιά άλλη γενιά.

Μετά - τότε - ανακάλυψαν τα θετικά της κρίσιμης κατάστασης που ζούσανε - ζουν. Κλείσαν τους υπολογιστές. Γέμισαν τις πλατείες και τα πάρκα με διάθεση γιορτινή. Βγάλαν τις μάσκες της καταπιεστικής τους επαγγελματικής ταυτότητας και αναρωτήθηκαν ποιοι πραγματικά ήταν - είναι. Πιαστήκαν χέρι χέρι και ερωτεύτηκαν. Ωρίμασαν απότομα- και κάπως ατσούμπαλα έτσι άλλωστε, όλα τα έκαναν. Και κάναν παιδιά. Στη Γενιά του Μπλακ Άουτ ανήκουν κι αυτά τα παιδιά.