Η ίδια θάλασσα

Μια γυναίκα που αυτοκτονεί εγκαταλείποντας το μικρό της γιο. Ο πατέρας που πλαγιάζει με τη φίλη του γιου του. Ο γιός του ταξιδεύει στο μακρινό Θιβέτ, μόνος ή με μια Πορτογαλίδα πόρνη, για να βρει τον εαυτό του. Ένας συγγραφέας που γράφει ένα μυθιστόρημα και βλέπει τους ήρωές του να ζωντανεύουν και να διεκδικούν τη δική τους αλήθεια: πρόσωπα που όχι μόνο πλαγιάζουν μαζί, που εξομολογούνται, ψεύδονται και μας κάνουν να γελάμε, αλλά και που συνδέονται με μυστηριώδη τρόπο: είναι σαν όλες οι συνειδήσεις να αναβλύζουν από την ίδια πηγή και να ρέουν προς την ίδια θάλασσα. Όλοι διεισδύουν σε όλους. Το Η ίδια θάλασσα είναι ένα μυθιστόρημα τολμηρό και νεωτεριστικό, το πιο λυρικό βιβλίο του Οζ.