Οι αναλφάβητοι του έρωτα

Πίσω απ' τις βαθιές γραμμές των ρυτίδων, τα καμπουριασμένα κορμιά και τα θολά βλέμματα, κρύβονται όνειρα, επιθυμίες, έρωτες. Όλα όσα χάθηκαν ή αφέθηκαν να χαθούν. Μα τα νιάτα, με τα δροσερά κορμιά και τα φωτεινά χαμόγελα, θα θαμπώσουν και θα σβηστούν, γιατί όλα διαρκούν λίγο κι έπειτα δε σημαίνουν τίποτα. Με το φόβο του πόνου και την αγωνία της ματαιότητας, πως να κάνουμε καλύτερα όνειρα; Σ' αυτό το πρώτο βιβλίο εμπνεύστηκα την Ελένη Παπαθωμά, την ηρωϊδα αυτού του βιβλίου, να είναι η ενσάρκωση όλων των χαμένων ονείρων που πασχίζουν να ξαναγεννηθούν, η ελπίδα για όλα τα ασφαλισμένα χείλη που θέλουν να ξαναγίνουν χαμόγελα. Θα φωνάξει πως καθετί ωραίο είναι ζωή και θ' αποδειξει πως η φθορά έρχεται οχι με το πέρασμα του χρόνου μα με το ξεπέρασμα της ζωής