Νεοελληνικός διαφωτισμός

Τι θα μπορούσε να σημαίνει η «διακινδύνευση» για όσους ονομάσθηκαν «διαφωτιστές»; Πρόκειται για το απροσδιόριστο τίμημα της μετάβασης σ' έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης και πρακτικής; Και τι συνιστά αυτή τη «διαφορά» που θα έπρεπε να αποτυπωθεί και να βιωθεί με «διαφορετικό τρόπο»; Ειδικότερα, οι «κίνδυνοι» αφορούν σε ό,τι γίνεται παρελθόν, σε ό,τι απαρτίζει το στίβο του παρόντος και αντίστοιχα σε ό,τι διανοίγεται στο μέλλον; «Κίνδυνος» σημαίνει για τους διαφωτιστές ό,τι απειλεί τη λειτουργία του λόγου, με την υπονόμευση των όρων εκδίπλωσής του; Η δυναμική της «διακινδύνευσης» επιτελείται και στη περίπτωση των εκπροσώπων του Νεοελληνικού Διαφωτισμού ως συνύφανση, στο περίγραμμα ενός ιστορικού «στοιχήματος» ή μιας «διακύβευσης», επιθυμητού στόχου και αβεβαιότητας ως προς την επίτευξή του με ανυπολόγιστο κάθε φορά τίμημα.[...]