Ζήσε άγρια και επικίνδυνα

Συγκεκριμένες ουτοπίες αναγορεύονται σήμερα σε ταμπού με το ίδιο πείσμα όπως και η ερωτική λογοτεχνία στη βικτωριανή εποχή. Γίνεται προσπάθεια να απωθηθεί στο περιθώριο η συζήτηση για την προοπτική ριζοσπαστικής, οικολογικής, φεμινιστική και αριστερής πολιτικής, ώστε να μην αναπτυχθεί κάποια ισχυρή αντιπολίτευση κατά των συνθηκών που επικρατούν. Όμως όπως το ερωτικό στοιχείο, έτσι και η επιθυμία και το όνειρο για μια διαφορετική κοινωνία δεν είναι δυνατό να καταπιεστούν μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται να περνούν από πάνω τους οι πολιτικές εξελίξεις και έχουν τώρα λιγότερες δυνατότητες από πριν να προσδιορίσουν αυτοί οι ίδιοι τη ζωή τους. Είναι καιρός να σπάσει το φράγμα του κυνισμού και της απογοήτευσης, προτού χαθεί ακόμη περισσότερο έδαφος προς όφελος των δεξιών αντιπάλων μας. Οι άνθρωποι που επιθυμούν να αλλάξουν ριζικά τις κυρίαρχες σχέσεις, δεν έχουν πια την πολυτέλεια της παθητικότητας και της εσωτερικής προσφυγιάς.[…]